Page 48 - İslam Ahlâkı 2. Ünite
P. 48

2. ÜNİTE                 AHLAKİ TUTUM VE DAVRANIŞLAR




              “Başkalarının suizannına sebep olacak ha-
              reketlerden kaçmalıdır.”
              Müminlerin annesi Safiyye Binti Huyey (r.a.)
              şöyle rivayet etmektedir: “Resul-i Ekrem (s.a.v)
              itikâfa girmişti. Bir gece onu ziyarete gidip ko-
              nuştum. Sonra eve dönmek üzere kalktığım
              zaman o da beni evime götürmek üzere kalk-
              tı. Bu sırada ensardan iki kişi bizimle karşılaştı.
              Peygamber’i (s.a.v) görünce oradan çabucak
              uzaklaşmak istediler. Resul-i Ekrem (s.a.v), Biraz
              yavaş olun. Yanımdaki Safiyye Binti Huyey’dir”
              dedi. Onlar, “ Elçisinin uygunsuz bir davranış-
              ta bulunmasından Allah Teâlâ’yı tenzih ederiz
              Yâ Resulullah! deyince de “Şeytan insanın vü-
              cudunda kan gibi dolaşır, onun sizin kalbinize
              bir kötülük  (veya bir şüphe) atmasından kork-
              tum.” buyurdu.
              (Buhârî, İtikâf, 11,  Ahkâm, 21; Müslim, Selâm, 23–25,)






                Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) suizannın ise bir çeşit yalan olduğunu dile getirmiş ve şu
            sözleriyle yasaklamıştır: “Sakın zanna yer vermeyin. Zira zan, sözlerin en yalanıdır…” 195

                Suizandan kurtuluş, bu hissin peşine düşmemek suretiyle gerçekleşir. Herhangi bir şe-
            yin veya insanların iç yüzünü, gizli tarafını, kusurunu araştırmak manasına gelen tecessüs,
            suizandan kaynaklanır. Müslüman, din kardeşinin ayıbını görünce ona hüsnüzan etmeli,
            iyiye yormaya çalışmalıdır. Aslını bilmediği şeyler hakkında kötü duygu ve düşüncelere ka-
            pılmamalıdır.






                  “Müslümanların eksiklerini, ayıplarını
                araştırmayın. Zira her kim Müslümanların
                 ayıplarını araştırırsa Allah Teâlâ da onun
               ayıplarını takip eder, nihayet evinin içinde
                      bile onu rezil ve rüsva eder”
                                       (Ebû Dâvûd, Edeb, 44.)









            195  Buhârî, Nikâh, 45.
                                                    64
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53