Page 46 - İslam Ahlâkı 2. Ünite

2. ÜNİTE AHLAKİ TUTUM VE DAVRANIŞLAR

Kıskançlık, hasetten farklı olup manası on-
dan daha geniştir. Ayrıca ahlaki bakımdan ha-
ARAŞTIRINIZ sedin her türü kötü olarak değerlendirilirken
Allah Teâlâ, Yusuf suresinde, Hz. kıskançlık makul ve ılımlı ölçüde tutulması
Yusuf’un kardeşlerinin kıskançlığını şartıyla gerekli olan bir tepkidir. Bir kimsenin
nasıl zikretmiştir? eşini ve kendine ait olan bir hak ve menfaati
başkasından kıskanması haset değildir. Kıs-
kançlık, tabii ve fıtri bir eğilimdir. Dolayısıyla
da kendiliğinden iyi ya da kötü değildir. Ancak ortaya konuş biçimine ve niyete göre bir
değer kazanır.

Haset, kalbin en büyük hastalıklarındandır. Dolayısıyla haset eden kişi ilk olarak bu hâli-
nin farkında olup ıslahına çalışmalıdır. Bir mümine yakışan, içinde kıskançlık hissi doğduğu
zaman, bundan nefret edip onu defetmeye çalışmaktır. Haset eden kişi, haset ettiği şeylerin
akıbetini düşünmelidir. Onların dünyevi ve fâni olduğunu unutmamalıdır. Haset eden kim-
se, Allah’ın (c.c.), lütfundan kendisine vermesi için ona her zaman dua etmelidir. Kıskançlı-
ğının hem dinine hem de dünyasına zararı olduğunu düşünmelidir.

Güzel ahlaklı insan, başkalarının sahip olduğu iyilik ve güzelliklerini kıskanmaz. İyi niyet-
li olarak onların kendisinde de olması için çaba sarf eder. Elindekilerle yetinmeyi, şükretmeyi
bilir ve gerçek zenginliğin gönül tokluğunda olduğunun bilinciyle hareket eder.

HATIRLAYALIM

“Birbirinize haset etmeyiniz. Birbirinizin
aleyhinde fiyatları kızıştırarak necş yapma-
yınız (aldatmayınız). Birbirinize buğz etme-
yiniz. Birbirinize sırt çevirip, dargın durma-
yınız. Birbirinizin pazarlığı bitmiş alışverişini
bozmayınız. Ey Allah’ın kulları! Kardeş olu-
nuz. Müslüman, Müslüman’ın kardeşidir.
Ona zulmetmez, sıkıntı anında onu kendi
hâline terk etmez. Ona yalan söyleyip aldat-
maz. Onu küçük görmez (Üç defa göğsüne
vurarak) Takva işte buradadır. Bir kimse
Müslüman kardeşine hor baktı mı işte şerrin
bu kadarı ona yeter. Müslüman’ın her şeyi;
canı, malı, ırzı Müslüman’a haramdır.”

(Buhârî, Edeb, 7; Müslim, Birr, 4.)

62