Page 11 - Tefsir Okumaları 1. Ünite

1. ÜNİTE

ُّ َ ُ ْ َ
Birincisi; وــُلْتمْلا يــحوْلَا (el-vahyu’l-metlüvv) yani Kur’an olarak okunan ve okunmasıyla ibadet
edilen vahiy.

Kur’an-ı Kerim’in tüm sure ve ayetleri bu kısma girer. Bu kısım vahiy, bir hükümdarın el-
çisine yazılı bir mektup vererek “Bunu falana oku!” diye emretmesine, elçinin de bunu bir harfini

bile değiştirmeden aynen okumasına benzer. Dolayısıyla bu çeşit vahiyde Allah (c.c.) Cebrail’e
“şu ayetleri al, hiçbir değişiklik yapmadan aynen aldığın gibi peygambere oku, peygamber de onu
hiçbir harf ilave etmeden insanlara tebliğ etsin.” buyurur. 18

UNUTMAYALIM
Peygamberimiz (s.a.v.) Kur’an ayetlerinde hiç bir değişiklik yapmadan insanlığa
tebliğ etmiştir. Ayrıca o, Kur’an vahyini diğer vahiylerden ayırmıştır. Onların yazılmasına,
ezberlenmesine ve korunmasına daha büyük bir önem vermiştir. Bu yüzdendir ki Kur’an hiçbir
bozulma ve değişmeye uğramadan günümüze kadar gelmiştir. Bu korunma Allah’ın (c.c.)
izniyle zamanın sonuna kadar sürecektir.

ِّ
İkincisi; وــُلْتَمْلا رــيَغ يــْحوْلَا (el-vahyu gayru’l-metlüvv) yani ibadetlerde tilavet olunmayan vahiy.
ُ ْ ُ
َ
Buna “hadis/sünnet vahyi” de denilmektedir.
Cebrail (a.s.), Allah’tan (c.c.) aldığı vahyi peygambere getirir. Peygamber, Cebrail’den
(a.s.) aldığı manaları kavrayarak kendi ifadeleriyle insanlara aktarır. Bu da bir elçinin, hüküm-
darın taleplerini, öz itibariyle bunlarda bir değişiklik yapmaksızın, kendi ifadeleriyle ilgili kişilere
aktarmasına benzer. 19

Vahyin ilk geldiği Mekke’deki Nûr Dağı’nın günümüzdeki görüntüsü
Buradan Peygamberimiz’in (s.a.v.) dinî anlamda uyulması gereken hadislerinin ve sünnet-

lerinin vahiy kaynaklı olduğu anlaşılmaktadır. Bu sebepledir ki Allah Teâlâ (c.c.) kendisine olduğu
gibi Peygamberimiz’e de (s.a.v.) itaat etmeyi ve uymayı emretmiştir. Peygambere itaati kendine
itaat saymıştır. Allah’ın (c.c.) sevgisine ve hoşnutluğuna ermenin biricik şartı olarak “Resulü’ne
20
21
ittibayı/uymayı” şart koşmuştur.

18 Mennâ el-Kattân, Mebâhis, s. 24; Çelik, Tefsir Usulü ve Tarihi, s. 25-26.
19 Mennâ el-Kattân, Mebâhis, s. 26; Çelik, Tefsir Usulü ve Tarihi, s. 26.
20 Nisâ suresi, 80. ayet.
21 bk. Âl-i İmrân suresi, 31. ayet.
19