Page 6 - Kelam 4. Ünite
P. 6

A       ARAŞTIRALIM


               A’râf suresi, 54. ayet; Furkân suresi, 1-2. ayetler; Mümin suresi, 64. ayet; Yunus suresi, 5. ayet; Nahl suresi,
             10-12. Ayetler

               Yukarıda verilen ayetleri http://kuran.diyanet.gov.tr/mushaf/ adresinden araştıra-
               rak deizmin tanrı anlayışını iptal eden yönlerini arkadaşlarınızla müzakere ediniz.


             2.2. Politeizm

              İlâhî gerçekliğin özü itibarıyla, bir değil de çok olduğunu, birden çok tanrının var olduğunu savunan anlayışa; tabiat
           güçlerinin, ölülerin, birtakım hayvanların ilâhlaştırılmasının sonucu olarak ortaya çıkan ve birden çok tanrının varlığını kabul
           eden inanca politeizm denir. 7

              İslam’a göre ilk insandan itibaren insanlığın temel inancı, Allah’ın (c.c) varlığı ve birliği esasına dayanan tevhit akidesi
           olmuştur. Hz. Âdem’den bu yana bütün peygamberler insanlığa tevhit akidesini tebliğ etmişler ve kendileri de bu inançla
           insanlara önderlik ve örneklik etmişlerdir. Günümüzde dinler tarihi alanında yapılan yeni araştırmalar da ilk inanışların Al-
           lah’ın (c.c) birliğine dayalı olduğunu, çok tanrıcılığın (politeizmin) bir sapma olarak sonradan ortaya çıktığını göstermektedir.

            B        BİLGİ KUTUSU

                 Kur’an-ı Kerim’de üzerinde en çok durulan konu tevhit inancıdır. Allah bütün günahları bağışlayacağını
               ancak şirki affetmeyeceğini bildirir.
                 “Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; bundan başkasını (günahları) dilediği kimse
               için bağışlar. Allah’a ortak koşan kimse büyük bir günah (ile) iftira etmiş olur.”
                                                                              (Nisa suresi, 48. ayet.)

              Din konusunda aslolan tevhit olmakla birlikte tarih boyunca Allah’ı (c.c) bırakıp kendilerine başka tanrılar edinen
           insanların ve toplulukların da var olduğu bilinmektedir. Bunlardan bir kısmı tabiat güçlerini, bir kısmı ruhları, bir kısmı da
           kendi yaptıkları putları tanrılar olarak kabul etmişler ya da Allah’ın (c.c) yanında başka tanrıların da olduğuna inanmış-
           lardır. Bazı toplumlarda ise çok tanrı inancı, her kabileye ait tanrılar olarak kendini göstermiştir.

              Politeizme göre birden çok tanrı vardır ve tanrıların sayısı belirsizdir. Ayrıca çok tanrıcılık inancında tanrıların farklı
           görevleri bulunur ve her tanrının belirli bir görevi vardır. Bu inancı benimseyenler çoğunlukla Allah’ın (c.c) yaratıcı ve güçlü
           olduğunu kabul etmektedirler. Ancak bunun yanında Allah’tan (c.c) başkalarına olağanüstü güçler atfederek onlardan yar-
           dım beklerler. Tarih boyunca melek, şeytan, cin ve ataların ruhları gibi görülemeyen tabiatüstü varlıklara ilâhlık yakıştırılarak
           şirke düşülmüştür. İnsanların ölüleri, birtakım hayvanları, ay, güneş, yıldız gibi gök cisimlerini tanrılaştırarak putperestliğe ve
           politeizme gidebildiği de görülmüştür.

              Her ne şekilde olursa olsun çok tanrıcılık (politeizm), bu tür birden fazla tanrı inanışlarının ortak adı olarak kullanılmak-
           tadır. Çok tanrıcı inanışlar Babil ve Asurlular’da, Eski Yunan’da, Eski Mısır’da, Afrika dinlerinde ve Cahiliye Dönemi Arap
           toplumunda var olmuştur. Hinduizm de çok tanrılı dinlere örnek olarak verilebilir.
            A        ARAŞTIRALIM


                Tarih boyunca insanların şirke düşme sebeplerini araştırınız. Birden çok varlığa ilâhlık yakıştırmanın
               ve Allah’a inanmanın yanında sadece O’na has olması gereken özellikleri başka varlıklarda da görmenin
               nedenleri üzerine düşününüz.

           7  Ahmet Cevizci, Paradigma Felsefe Sözlüğü, s.389.
                                                     74
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11