Page 14 - Hitabet ve Mesleki Uygulama 2. Ünite
P. 14

HİTABET VE MESLEKİ UYGULAMA


                3.3. Bilgi Toplama ve Düzenleme
               Dinî hitabetin bilgi toplama sürecinde birincil kaynak-
            ları  kullanmanın  önemi  vardır.  İslam’ın  temel  kaynakları
            Kur’an-ı  Kerim  ve  hadislerdir.  Bu  nedenle  sunum  yapıla-
            cak konuyla ilgili ayet ve hadislerin tespit edilmesi gerekir.
            Bunun yanında İslamî ilimlerin diğer alanlarına ilişkin kay-
            naklar da ihmal edilmemelidir. İnançla ilgili konularda aka-
            id kitaplarına, ibadetle ilgili konularda fıkıh kitaplarına, Hz.
            Peygamber’in (s.a.v.) hayatıyla ilgili konularda siyer kitap-
            larına bakılmalıdır. Daha önce yayımlanmış hutbe ve vaaz
            metinlerinden de yararlanılabilir. Günümüzde internet ara-
            cılığıyla bazı bilgilere ulaşılabilmektedir. Ancak internetten
            elde edilen bilgilerin doğru olup olmadığı araştırılmalıdır.


               Dinî hitabetin en önemli iki şekli olan vaaz ve hutbeler-
            de seçilen konu ile ilgili ayetlerin bulunması için ilk olarak
            Muhammed Fuad Abdülbaki’nin el-Mu’cemü’l-Müfehres li
            Elfazi’l-Kur’âni’l-Kerim adlı eserine başvurulmalıdır. Bunun         Muhammed
            dışında bu konuda hazırlanmış eserlerden ve Kur’an me-   Fuad Abdülbaki’nin el-Mu’cemü’l-Müfehres li
            allerinin fihristlerinden yararlanılabilir. Bir vaiz Kur’an’a hâ-  Elfazi’l-Kur’âni’l-
                                                                               Kerim adlı eseri
            kim olmalı, konu ile ilgili ayetleri Kur’an’dan bulabilmelidir.
            Bu imkâna sahip olabilmek için Kur'an okumayı hayatının bir parçası haline getirmelidir.
               Seçilen ayetten ne kastedildiğini meallerden tam olarak anlamak mümkün olmayabilir. Bu tür du-
            rumlarda telif ya da tercüme çeşitli tefsirlere başvurulmalıdır. Tefsir alanında kullanılabilecek ilk kay-
            naklar arasında bulunan Taberî’nin Câmiu’l-beyân adlı eseri, Kur’an’ın başından sonuna kadar tefsir
            edildiği ilk kitaplardandır. İbn Kesîr’in Tefsîrü’l-Kurâni’l-Azîm, Zemahşerî’nin el-Keşşâf ve Fahreddin
            er-Râzî’nin Mefâtîhu’l-Gayb adlı eserleri de klasik eserler içinde önemlidir. Son dönemde yazılan tef-
            sirlerden Elmalılı Hamdi Yazır’ın Hak Dini Kur’ân Dili ve Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yayımla-
            nan ve bir heyet tarafından hazırlanan Kur’an Yolu isimli kaynaklara da başvurmak gerekir.

               Dinî hitabette hadislere yer verilirken güvenilir kaynaklara başvurmak, zayıf ve uydurma sözler-
            den sakınmak gerekir. Bazı sözlerin hadis diye meşhur olması, dillerde dolaşması hatta bazı kitapla-
            ra geçmiş olması aldatıcı olmamalıdır. Hz. Peygamber’e (s.a.v.) nispet edilerek nakledilecek sözlerin
            mutlaka ona ait olmasına son derece dikkat etmek, hem dini hem de mesleki büyük bir sorumluluk-
            tur. 44
               Sahih  hadisleri  seçebilmek  için  muteber  hadis  kaynakları  hakkında  gerekli  bilgiye,  hadis  kay-
            naklarına  ulaşabilme  imkânına  ve  bunlardan  yararlanma  becerisine  sahip  olmalıdır.  Bir  konudaki
            hadisleri bulmak için el-Mu’cemü’l-Müfehres li Elfâzi’l-Hadîsi’n-Nebevî isimli esere bakılır. Dinî hi-
            tabette başvurulması gereken hadis kitaplarının ilk sırasında asırlardır Müslümanlar tarafından en
            fazla kabul görmüş olan Buhârî ve Müslim’in el-Câmiü’s-Sahîh isimli eserleri yer alır. Sahîh-i Buhârî


            44  İsmail Lütfi Çakan, Dini Hitabet, s. 136.




                                                           48
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19