Page 15 - Hitabet ve Mesleki Uygulama 2. Ünite

DİNÎ HİTABET

ve Sahîh-i Müslim olarak da bilinen bu iki eser, birlikte
Sahîhân veya Sahîhayn şeklinde isimlendirilir. NOT EDELİM

Diyanet İşleri Başkanlığınca on üç cilt hâlinde ya-
Hutbeye kaynak olarak mutlaka en
yımlanan Sahih-i Buhârî Muhtasarı Tecrid-i Sarih Ter-
az bir ayet ve hadis ile konuya başlan-
cümesi isimli eser Sahîh-i Buhârî’den seçilmiş 2189
malıdır.
hadisin Ahmed Naim ve Kamil Miras tarafından yapıl-
mış tercüme ve şerhini içermektedir. Sahîh-i Müslim de
hem tercüme hem de şerh edilmiştir. Bunların yanı sıra Ebû Davud, Tirmizi, Nesai ve İbn Mace’ye
ait es-Sünen isimli eserlerin de Türkçe tercümeleri mevcuttur. Bunlara İmam Malik’in el-Muvatta,
Ahmed b. Hanbel’in el-Müsned, Darimi’nin es-Sünen adlı kitapları da eklenebilir. Bu arada Buhârî’nin
el-Edebü’l-Müfred ve Nevevî’nin bir Müslümanın günlük hayatında ihtiyaç duyacağı ayet ve hadisleri
derlediği Riyâzu’s-Sâlihîn isimli eserlerini de zikretmek gerekir. Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından
son dönemde yayımlanan Hadislerle İslam isimli eser, konulu hadis çalışması olarak önemli bir kay-
nak durumundadır.

Fıkıh alanında Serahsî’nin el-Meb-
sût adlı eseri Hanefi fıkhının temel-
lendirildiği, bu mezhebe ait görüş-
lerin delillerinin açıklandığı ilk ve en
hacimli eserdir. Bunun dışında Hane-
fi mezhebinin görüşlerine ulaşmak
için Kâsânî’nin Bedâiu’s-Sanâi, Mer-
gînânî’nin el-Hidaye, MevsıIî’nin el-İh-
tiyâr ve İbn Âbidîn’in Reddü’l-Muhtâr
adlı eserlerine başvurulabilir. İlmihal
türündeki eserlere örnek olarak Ömer
Nasuhi Bilmen’in Büyük İslam İlmiha-
li ile Türkiye Diyanet Vakfı tarafından
Dini Hitabetin bilgi toplama sürecinde birinci kaynaklara
yayımlanan ve bir komisyon tarafın- başvurulmalıdır.
dan hazırlanan İlmihal adlı eserler zik-
redilebilir. İmam Şafii’nin görüşlerinin ve bunların dayandığı delillerin yer aldığı en hacimli eseri el-
Ümm’dür. Şafii fıkhının önemli kitapları arasında Ebû İshak eş-Şîrâzî’nin el-Mühezzeb isimli eseri de
yer almaktadır.

Akaid alanında Mâtürîdî’nin Kitâbü’t-Tevhîd ve Nureddin es-Sâbûnî’nin Matûridiyye Akaidi adlı
eserleri klasik akaid kaynakları arasında zikredilebilir.
Siyer alanında İbn İshâk’ın es-Sîre, İbn Hişâm’ın es-Sîretü’n-Nebeviyye ve Vâkıdî’nin Kitâbü’l-Me-
gāzî isimli eserleri siyerin klasik kaynaklarındandır. Bunların dışında son dönemde yazılan eserler-
den Mustafa Asım Köksal’ın İslam Tarihi ve Muhammed (s.a.v.), Hamidullah’ın İslam Peygamberi
isimli kitapları da önemlidir.

49