Page 14 - İslam Kültür ve Medeniyeti 6. Ünite
P. 14

VI. ÜNİTE
                 İslam Kültür ve Medeniyeti’nde ŞEHİR



             Kudüs: Kudüs, Kur’an’da mukaddes toprak, iyi, güzel bir yer olarak nitelenmiştir. Müslüman-
          ların ilk kıblesidir. Mirac mucizesinin mühim bir noktasıdır.  Yeryüzünde ziyaret edilebilecek üç
                                                                   19
          mescitten biri olan Mescid-i Aksa burada yer alır. Peygamberlerin Müslümanlara emaneti olan bir
          şehirdir.


             Kudüs, Yahudilik ve Hristiyanlık tarafından da kutsal kabul edilmiştir. Bu dinlere ait mahalleler
          ve ibadethaneler burada iç içe geçmiş biçimde yer alır. Bu  konumu günümüzde de değişmemiştir.































                                                Müslümanların şehri Kudüs.


             Adının ortak manası barış ve kutsal olan Kudüs, Babil, Roma ve İskender Dönemlerinde yıkım
          ve zulümlere uğramıştır. Hz. Ömer (r.a.) Dönem’i’nde savaşsız teslim olan şehirde bir cami inşa
          edilmiş, halka mal ve can güvencesi verilmiş, din ve ibadet hürriyeti tanınmıştır.

             Müslüman yöneticiler, şehrin imarına ve İslamî kimliğinin korunmasına büyük önem vermiştir.
          Osmanlılar Dönem’i’nde, Kubbetü’s-Sahra’nın onarımı, bugün hâlen ayakta olan surların yapımı,
          su kanalları açılması, vakıflar kurulması, Kudüs’e gösterilen hürmettendir. XVII. yüzyılda şehirde,
          çoğunluğu oluşturan Müslümanlardan başka Yahudi, Frenk, Rum, Ermeni, Maruni, Gürcü, Kıpti,
          Habeş ve Keldaniler gibi etnik unsurlar bir arada yaşamaktaydı.  Şehirdeki bir arada yaşama bilin-
                                                                      20
          ci, Osmanlının Kudüs’ten çekilmesiyle ortadan kalkmıştır.


                      ARAŞTIRALIM



                Kudüs’ün geçmişi ve günümüzdeki durumuyla ilgili poster ve sunum hazırlayınız.






          19 bk. İsra suresi, 1. ayet.
          20 Ömer Faruk Harman, “Kudüs,” DİA, C 26, s. 323-338.



                                                       116
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19