Page 8 - Siyer 2. Ünite

SIYER

Peygamberimiz (s.a.v.) , sekiz yaşına gelinceye kadar dedesinin yakın ilgi ve şefkatine mazhar oldu.
Seksen küsur yaşlarında olan Abdülmuttalib, vefat edeceğini anlayınca oğullarına torunuyla
ilgilenmeyi ihmal etmemelerini vasiyet etti. Özellikle Ebu Talib’den yeğenini yanına almasını ve
ona gözü gibi bakmasını istedi. Abdülmuttalib’in vefatı sonrasında Peygamberimizin (s.a.v.) üzün-
tüsünü Ümmü Eymen (r.a.) şöyle anlatır “O sırada Allah Resulü’nün yanındaydım. O, dedesinin
tabutunun arkasında durmadan ağlıyordu!” 25

YORUMLAYALIM

Fâtıma bnt. Esed, Ebu Talib’in eşi ve Hz. Ali’nin annesidir. Mute Savaşı’nda iki ko-
lunu kaybederek şehit olan ve “Tayyar” lakabını alan Hz. Cafer de onun oğludur.
Dedesinin vefatından sonra dadısı Ümmü Eymen (r.a.) ile birlikte Ebu Talib’in evine
yerleşen Hz. Muhammed’e (s.a.v.) on yedi sene boyunca annelik etmiştir. Eşi Ebu Talib
Müslüman olmasa da o, Allah Resulü’nün (s.a.v.) ; “Ey anneciğim, senin cehennem ateşinde
yanmana dayanamam!” demesi üzerine Müslüman olmuştur. Vefat ettiğinde Allah Resu-
lü (s.a.v.) onun hakkında, “Sen benim annemden sonraki annemdin. Karnımı doyurur, giydirir,
bana bakar, kendin yemez bana yedirirdin.” buyurmuştur.
(İbn Sa’d, et-Tabakât, C 8, s. 222; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-ğâbe, C 7, s. 217.)
Yukarıdaki parçadan hareketle Fâtıma bnt. Esed’in Peygamberimizin (s.a.v.) hayatındaki ye-
rini yorumlayınız.

Amcasının Evinde
Ebu Talib, Peygamberimizin (s.a.v.) amcalarının arasında en merhametlisiydi. Ailesi kalabalık ve
geçimi de dar olmasına rağmen çok cömert biriydi. Mekke’de sözü dinlenir, emirlerine karşı
gelinmezdi. Dedesi vefat edince Hz. Peygamber’i bağrına basan amcası Ebu Talib ve eşi Fâtı-
ma Hanım, onu kendi çocuklarından ayırmadılar. Yetim ve öksüzlüğünü hissettirmemek için
ona daha fazla sevgi ve şefkat gösterdiler. Yeğeni sofraya gelmeden yemeğe başlamayan Ebu
Talib, Peygamberimizi (s.a.v.) yanına almadıkça uyumaz,
bir yere gidecek olsa onu da beraberinde götürürdü.
Ebu Talib’in ailesi, Hz. Muhammed (s.a.v.) olmadan sof-
raya oturmazlardı. Peygamber Efendimiz kendisi-
26
ne gösterilen yakın ilgiye karşılık olarak Ebu Talib ve
Mekkelilerin koyunlarına çobanlık yaparak amcasına
yardımcı olmuştur. 27
Şam Yolculuğu
Peygamber Efendimiz on iki yaşında iken amcası Ebu
Talib ticaret için Şam’a gidecekti. Devesinin yularına
sarılarak ağlayan Hz. Muhammed’in (s.a.v.) “Amcacığım!
Benim ne annem var ne babam! Şimdi sen de beni
burada yalnız başıma bırakıp gidiyorsun!” demesi
üzerine Ebu Talib, “Vallahi, seni yanımda götürece-
ğim! Bundan böyle ne sen benden ayrılacaksın ne de
Görsel 2.4: Busra şehrindeki Rahip Bahira’nın ben senden ayrılacağım!” diyerek Şam’a gitmek üze-
manastırının kalıntıları re yeğeniyle birlikte yola çıktı.
25 İbn Hişâm, es-Sîre, C 1, s. 179; İbn Sa’d, et-Tabakât, C 1, s. 119; Belâzürî, Ensâb, C 1, s. 96.
26 İbn Sa’d, et-Tabakât, C1, s. 119-120.
27 Buhârî, İcâre, 2; İbn Sa’d, et-Tabakât, C 1, s. 125-126.

42