Page 16 - Fıkıh Okumaları 6. Ünite

FIKIH OKUMALARI

İslam dini cinsi, milliyeti, rengi, dini, konumu ne olursa olsun her insana insan olarak bakmış ve
eşit bir yaşama hakkı tanımıştır. İslam tedaviye önem vermiş, her insana tedavi olmada eşit haklar tanı-
mış, bir insana hayat vermeyi bütün insanlığa hayat verme mesabesinde görmüştür.

3.2.Ötenazi

Yaşama hakkı temel insan haklarından birisidir. Bu hakkın elde edilmesinde kişinin bir katkısı yok-
tur. Canı veren de alacak olan da Allah’tır.

TEMEL AYET

Allah Teâlâ buyuruyor ki: “Şüphesiz hayat veren de öldüren de biziz.”
(Hicr suresi, 23. ayet; Kâf suresi, 43. ayet.)

Yüce dinimiz insan hayatına büyük bir değer vermiş ona son verilmesini yasaklamış, gerek baş-
kasını öldürmeyi, gerekse kişinin kendi canına kıyması demek olan intiharı büyük günahlardan saymış-
tır. “Kendi kendinizi öldürmeyin.” ayeti intihar etmenin yasak olduğunu açıkça ifade ettiği gibi; “Kendi
4
elinizle kendinizi tehlikeye atmayın.” ayeti de kişinin kendi ölümüne sebep olacak davranışlar içinde
5
bulunmasını yasaklamaktadır. Kişinin, Allah’ın bir emaneti olan kendi canı üzerinde tasarrufta bulunma,
bu hakkını ortadan kaldırma ve canına kıyma yetkisi yoktur. Üstelik insanın kendi canına kıyması affedile-
meyecek ölçüde büyük bir suç ve günah olarak kabul edilmiştir. Büyük acı ve ıstıraplar içerisinde kıvranan
insanlar için bile intihar meşru bir yol kabul edilmemiştir.

Ötenazi; "güzel ölüm, kolay ölüm, rahat ölüm" anlamlarına gelmekte olup, ölümcül bir hastalığa
yakalanan ve iyileşme imkânı kalmayan bir kimsenin hayatını, kendisinin veya kanuni temsilcilerinin isteği
üzerine, acı vermeyen bir metotla sona erdirmektir. Ötenazi iki kısma ayrılır.

Aktif ötenazi: İyileşmesi tıbben imkânsız görülen hastanın acı ve ıstırabını dindirmek maksadıyla
hayatını kısaltacak ya da hayatına son verecek ilaçların, kendisinin veya kanuni temsilcisinin isteği üzerine
bir hekim aracılığıyla bilerek kullanılmasına denir.

Kişinin kendi canına kıyma hakkı yoktur. Bir insanın canına kıyması şöyle dursun, Allah'tan ölüm is-
temesi bile hoş karşılanmamıştır. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur. “Hiç biriniz ölümü temenni etmesin.
Eğer o iyi bir kimse ise iyilik ve sevaplarını artırması ümit edilir. Eğer kötü bir kimse ise, tevbe edip dönmesi
umulur.” 6

4 Nisa suresi, 29. ayet.
5 Bakara suresi, 195. ayet.
6 Buhârî, Merda ve Tıb 19; Dârimi, Rikak: 45.

156