Page 7 - İslam Tarihi 6. Ünite
P. 7

6. Ünite
                                                                                        6. Ünite
               4. Türklerin İslam Dünyasındaki Faaliyetleri
               Türklerin büyük gruplar hâlinde Müslüman oldukları bir dönemde Selçuklular liderliğinde İslam dünya-
            sına hâkim olan Oğuzlar, İslam tarihinde yeni bir dönemi başlattılar. Türkler bir taraftan Abbasi Halifeliği’ni
            iç ve dış güçlere karşı savunurken diğer taraftan Haçlı Seferlerine karşı koydular. Batı Anadolu’nun kuzeyin-
            de bir Türkmen beyliği olarak ortaya çıkan Osmanlılar da İslam coğrafyasının birliğini sağlayarak bu birliğin
            devamı için çalışmıştır. Nitekim hem Selçuklu hem de Os-
            manlılar İslam medeniyetinin gelişmesi ve yerleşmesine
            önemli katkılarda bulunmuşlardır.
               4.1. Selçuklular ve Abbasi Halifeliğinin Korunması      HÂŞİYE
               Selçuklular tarih sahnesine çıktıklarında Sünni İslam
            dünyasının liderliğini Abbasi halifeliği temsil ediyordu.
            10. yüzyılın ortalarına doğru siyasi gücünü gittikçe kay-  İslam  tarihinde  ilk  defa  Tuğrul  Bey  za-
            beden Abbasi Devleti, Büveyhîlerin 945 yılında Bağdat’ı   manında, halifenin yetkileri bir anlaşmayla
            işgaliyle yeni bir sürece girdi. Bir asrı aşan bu zaman   sultana  devredilmiş,  halife  sadece  İslam
            diliminde halifelik, Şiî Büveyhî hâkimiyeti altında büyük   ümmetinin dinî lideri olarak kalmıştı. Buna
            bir itibar kaybına uğradı. Öyle ki bütün yetkileri elle-  göre biri dinî diğeri devlet işleriyle ilgilenen
            rinden alınan halifeler siyasi ve askerî otoritelerini kay-  iki lider İslam dünyasını idare etmiştir. Ancak
            bettiler. Sünni anlayışı benimseyen Selçuklular ise 10.   otoritede eşitlik söz konusu olmayıp halife-
            yüzyıldan itibaren batı istikametinde İslam ülkelerine   nin Müslümanlar üzerindeki nüfuzu oldukça
            göç ve akınlara başlamışlardı. Önce Mâverâünnehir’e,      güçlü olmuştur.
            sonra Horasan’a yerleşerek siyasi ve askerî bir güç hâ-           [bk. André Miquel, İslam Medeniyeti
            line geldiler. Abbasi Halifesi Kâim Biemrillah, 1038’de             Doğuştan Günümüze, C 1, s. 246.]
            Nişabur’un Selçuklular tarafından ele geçirilmesi üzeri-
            ne Tuğrul ve Çağrı beylerden yağma ve tahripten kaçı-
            narak şehirlerde imar faaliyetlerine girişmelerini istedi.
            İslam beldelerini koruma hususunda Halife’nin emrin-
            de olduklarını bildiren Tuğrul Bey hâkimiyeti altındaki
            yerlerde Halife adına hutbe okuttu.
               Selçuklu  Sultanı  Tuğrul  Bey,  1040’ta  Dandanakan
            Zaferi’ni  müteakiben  Abbasi  Devleti’ne  gönderdiği
            mektupta Halife’ye bağlılığına karşılık kendi devletle-
            rinin tanınmasını istedi. Kâim Biemrillah da hem Bü-
            veyhî sultasından kurtulabilmek hem de siyasi ve as-
            kerî  gücünü  yeniden  kazanmak  için  doğuda  egemen
            bir güç hâline gelen Tuğrul Bey’i Bağdat’a davet etti.
            Yapılan  davet  üzerine  Selçuklu  Sultanı  1055  yılında
            Bağdat’a girerek Büveyhî hâkimiyetine son verdi. Tuğ-
            rul Bey’i büyük bir coşkuyla karşılayan Halife kendisine
            “Rükneddin” unvanını verip ardından da adına hutbe
            okunmasını emretti. Böylece Abbasi hilafeti Selçuklu
            himayesi altına girmiş oldu.
                                     8
               Bağdat’ta on üç ay kalan Tuğrul Bey’in kardeşiyle
            iktidar  mücadelesinden  dolayı  şehirden  ayrılmasını
            fırsat bilen Şiîler tarafından 1058’de Bağdat yeniden
            işgal edildi. Abbasi hilafetinin ilga edildiği şehirde bir
            yıl boyunca Fatımî Halifesi adına hutbe okutuldu. Bu                                 Görsel 6.1
            durum Selçukluları yeniden harekete geçirdi.                          İran’da bulunan Tuğrul Bey türbesi
                                                                                         (Fotoğraf: Kemal Özkurt)
            8 bk. Hasan Hüseyin Adalıoğlu, “İlk Selçuklu-Abbâsî İlişkileri”, Türkler Ansiklopedisi, C 4, s. 659-664.




                                                                                               107
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12