Page 17 - Tefsir 1. Ünite
P. 17

1. ÜNİTE                                                     KUR’AN-I KERİM TARİHİ


                                                       ٰ
                                  ْ
                             َ ُ ْ  ُ ُ ُ َ  ٰٓ ُ  َ ْ ّ َ ْ  ً ُ َ َ  ٰٓ ُ
                        ﴾ 5 نوحِلفملا مه كِئلو ۬ او مهبر نِم ىده ع كِئلو ۬ ا ﴿
                                             ِ ِ
            Bu ayet de hidayete mazhar olup kurtuluşa ereceklerin, ancak muttaki-
          ler olduğunu bize haber vermektedir. Bir başka ifade ile Kur’an’ın rehberli-
          ğinde hidayete erenler; gayba inanan, namazı dosdoğru kılan, infakta bu-
          lunan, hem Hz. Peygamber’e hem de ondan önceki elçilere indirilenlere ve
          ahirete kesin iman edenlerdir. İşte kurtuluşa erecekler de sadece onlardır.

             5.3. Alak Suresi 1-5. Ayetler ve Tefsiri



                               َّ  ٰ ْ َّ  ّٰ        ْ
                            ِمي۪حرلا نمحرلا ِللا ِمــــــــسب ِ
                                  ِ
                                                 َ
                                          َ
              َ ُّ َ َ َ ْ ْ  َ  َ ْ  َ َ  ْ ْ  َ َ  َ َ  َّ  َ ّ َ ْ  ْ ْ َ
              كبرو ارقِا 2 ۚقلع نِم ناسنِلا قلخ 1  ۚقلخ ي۪لا كبر ِمساب ارقِا
                                                                 ِ
                                                           ِ
                          ٍ
                                                  َّ
                                    َّ
                  َ
                 ْ ْ َ ْ  َ  َ َ َ  ْ ْ  َ َ  َ ْ َ  َ َ  َّ َ  ُ َ  ْ  َ ْ
              5 ۜملعي مل ام ناسنِلا ملع 4 ِۙملقلاب ملع ي۪لا 3  ۙمر لا
                                               ِ
                Rahmân ve Rahîm olan Allah´ın adıyla.
              1. Yaratan Rabbinin adıyla oku!
              2. O, insanı alaktan yarattı.
              3. Oku! Senin Rabbin en cömert olandır.
              4. O, kalemle yazmayı öğretendir,
              5. İnsana bilmediğini öğretendir.
            Mekke’de inmiştir. Baştaki beş ayetin Hz. Peygamber'e ilk
          indirilen ayetler olduğu için bu sure ilk inen sure olarak nite-
          lendirilir. Sure adını ikinci ayetteki alak kelimesinden alır. Ayrı-
          ca ‘‘İkra’’ ve ‘‘İkra Bismi Rabbike’’ isimleri de verilmiştir.  Ta-
                                                                67
          mamı 19 ayettir.
            Bu surenin ilk beş ayeti vahiy tarihinin ilk inen ayetleridir.
          Hz.  Âişe  şöyle  anlatır:  “Allah’ın  elçisi  Hira  mağarasında
          bulunduğu bir esnada vahiy meleği gelip ona, ‘Oku!’, dedi, o
          da, ‘Ben okuma bilmem.’, cevabını verdi. Resûlullah devamını
          şöyle anlattı: ‘O zaman melek beni tuttu, takatim kesilinceye
          kadar sıktı, sonra bırakıp tekrar: ‘Oku!’, dedi. Ben de: ‘Okuma
          bilmem.’,  dedim.  İkinci  kez  beni  tuttu,  takatim  kesilinceye
          kadar sıktı ve bıraktı, yine bana: ‘Oku!’, dedi. Ben de: ‘Okuma
          bilmem.’, dedim. Yine beni tuttu, üçüncü defa sıktı ve bıraktı,   “... Rabbinin adıyla oku!”
          sonra bana: ‘Yaratan Rabbin adıyla oku, O insanı aşılanmış           (Alak suresi, 1. ayet)
          bir yumurtadan yarattı. O keremi sonsuz Rabbin adıyla oku.
          O kalemle öğretti. İnsana bilmediği şeyleri öğretti.’ dedi." 68
                                     َ
                                    َ َ     َّ  َ ّ َ  ْ  ْ ْ َ
                               ﴾ 1  ۚقلخ ي۪لا كبر ِمساب ارقِا ﴿
                                                     ِ
                                               ِ
            Surenin  [  ْأرْقا  ]  “oku”  emriyle  başlamış  olması  ve  bu  emrin  iki  defa
                         ِ
                        َ
          tekrar  etmesi,  okumanın  insan  hayatındaki  önemini  göstermektedir.  Bu
          emrin ilk muhatabı Hz. Peygamber’dir. Ancak mesajı onun şahsında bütün
          müslümanlara yöneliktir. Ayrıca Yüce Allah ayette okunacak şeyin nesnesini
          67 Tâhir b. Âşûr, Tefsîru’t-Tahrîr ve’t-Tenvîr,  C 30, s. 433.
          68 Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 1, 3; Müslim, İmân, 73, 252.
                                                                                                   27
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21