Page 23 - 12. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 2. Ünite

56 Peygamberimiz ve Sahabe Peygamberimiz ve Sahabe 57

OKUMA PARÇASI

ZEYD B. HARİSE

Aslen Yemenli olan Zeyd b. Harise (r.a.), sekiz yaşındayken bir gün annesi Sa'da ile
Benî Ma'n'daki akrabalarını ziyaret etmek üzere yola çıkmış, yolda Benî Kayn kabilesi
mensupları tarafından kaçırılarak esir edilmiştir. 1

Zeyd’in küçük bileklerine zincir vurulur ve Mekke’ye doğru yolculuk başlar. Aç ve
susuz geçen zorlu bir yolculuktan sonra Mekke’deki Ukaz Panayırı’na ulaşırlar. Zeyd,
köle olarak satışa çıkarılır. Hz. Hatice’nin (r.a.) yeğeni, pazarlıklar sonucu Zeyd’i satın
alarak halasına hediye eder. Hz. Hatice (r.a.) de çocuğu Peygamberimizin (s.a.v.) hiz-
metine verir.
Aradan uzun yıllar geçer Zeyd (r.a.) bir delikanlı olur. Zeyd’in (r.a.) babası, oğlu-
nun hasretiyle yanmakta ve diyar diyar evladını aramaktadır. Çocuğunun Mekke’de
olduğu haberini alır almaz yollara düşer ve Hz. Muhammed’i (s.a.v.) bulur. Huzuruna
çıkar ve fidyesini ödeyerek oğlunu almak ister. Hz. Muhammed (s.a.v.), “Zeyd (r.a.) gi-
dip gitmemekte serbesttir, bunun için de fidyeye gerek yoktur. Zeyd‘in (r.a.) kendisine
soralım, kalmak isterse onu sana vermem çünkü beni tercih edeni bırakmam.“ der.
Zeyd’in babası bu öneriyi beğenir çünkü Zeyd’in (r.a.) kendisini seçeceğine emindir.
Hz. Peygamber (s.a.v.), Zeyd’i (r.a.) çağırtır ve “Bunları tanıyor musun?“ diye sorar.
Zeyd (r.a.), “Babam ve amcam.” der. Durum kendisine anlatılır ve tercihi sorulur. Zeyd
(r.a.), babasına “Bu şahısta öyle şeyler gördüm ki ondan ayrılamam.” der. Babasının
“Özgürlüğü, babanı, akrabalarını ve aşiretini bırakıp esirliği mi tercih ediyorsun?“ uya-
rısı da Zeyd’in (r.a.) kararını değiştiremez.

Hz. Peygamber (s.a.v.), Zeyd’in (r.a.) elinden tutar ve Kâbe’ye yönelir. Oradakilere,
"Ey insanlar! Bilmiş olun ki ben Zeyd’i (r.a.) evlat edindim. O benim vârisimdir, ben de
onun vârisiyim." der.
2

( Sahih-i Müslim'den yazarlar tarafından uyarlanmıştır.)

1. İbn-i Sa’d, et-Tabakat, C 3, s. 40-47.
2. bk. Müslim, Fedâilü's-Sahabe, 62; bk. Buhârî, Tefsiru Sureti'l-Ahzab, 2.