Page 50 - Fıkıh 4. Ünite

FIKIH

Evin ihtiyacı için yapılan her türlü harcama, başkala-
rına yapılacak yardım ve harcamadan önde gelir. Hadiste
Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Bir Müslüman, aile
fertlerinin geçimini, Allah’ın rızasını umarak sağlarsa kendisi
için sadaka olur.” Kur'an-ı Kerim'de Allah Teâlâ (c.c.) şöyle
83
buyurmuştur: “Allah’a ibadet edin ve ona hiçbir şeyi ortak
koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara,
yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yol-
cuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz, Allah ki-
birlenen ve övünen kimseleri sevmez.” 84
Kadınların da infakta bulunması teşvik edilmiştir. Pey-
gamberimiz bir gün kadınlara hitap ederek; “Ey kadınlar
topluluğu ziynetlerinizden de olsa sadaka verin.” buyurmuş-
tur. Kadın zengin ve kocası fakir ise malından ona yardım
yapması güzeldir. Peygamberimiz şöyle buyurmuştur: “Ko-
can ve çocuğun tasadduk etmeye en lâyık olan kimselerdir.”
85
"Ey kadınlar topluluğu! Sadaka veriniz ve
çokça istiğfar ediniz..." (Buhârî, Zekât, 44) Îsar: Mümin kardeşini kendine tercih etmek ve kendi
ihtiyacı olduğu hâlde vermektir. İnfâkın en yüksek derece-
si olan îsâr, cömertliğin zirvesidir. Çünkü cömertlik, ma-
lın fazlasından kendine lâzım olmayanı vermektir. Îsâr ise
kendisinin ihtiyacı olduğu hâlde verebilmektir.
Cenâb-ı Hak, Mekkeli muhacirlerle evlerini paylaşan
Ensâr-ı Kirâmı şöyle methetmektedir; “... Kendileri zarû-
ret içinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler.
Kim nefsinin cimriliğinden korunursa işte onlar kurtuluşa
erenlerdir.” 86

Özellikle savaş ve doğal afetler anında yapılacak infâk
ve îsarlar hem sevap kazandırır hem de mazlum ve ihtiyaç
sahiplerinin sıkıntılarını gidermekte büyük bir katkı sağlar.

İnsanın fakir kalması veya dilenmesi yerine, zengin olup Allah adına verebilmek için gayret
göstermesi gerekir. Bir hadis-i şerifte bu durum şöyle ifade edilir:
“Veren el, alan elden hayırlıdır.”
(Buhârî, Zekât, 18; Müslim, Zekât, 94)

Veren el olabilmek için çalışmak gerekir. Peygamberimiz şöyle buyurmuştur:
“Kişinin bir ip alıp dağa gitmesi, oradan sırtında bir deste odun getirip satması, insanlara el açıp
dilenmesinden daha hayırlıdır...”
(Buhârî, Zekât, 50)

83 Buhârî, Nafakât 1; Müslim, Zekât 49.
84 Nisa suresi, 36. ayet.
85 Ebû Dâvud, Zekât, 44 ve Talâk, 19.
86 Haşr suresi, 9. ayet.

112