Page 16 - 12. Sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 5. Ünite
P. 16

HİNT VE ÇİN DİNLERİ                                    5. Ünite




                        YORUMLAYALIM

                          "Gök'ü gücendiren bir kimsenin dua edecek başka yeri olamaz."

                                                           Ahmet Güç, “Konfüçyanizm”, Dinler Tarihi El Kitabı, s. 435.
                                  Konfüçyüs'ün yukarıdaki sözünü yorumlayınız.



               Konfüçyanizm’in Ritüelleri

                  Çin  geleneğinde  ibadet,  ruhani  varlıkları  memnun  etmek  ve  insanların  dünyevi
            menfaatlerini sağlamak amacı taşımaktadır. Konfüçyanizm’de en yaygın ibadet şekli atalara dua
            (ibadet) kabul edilmektedir. Çin'de her devrin dinî özelliği, “Göğün Oğlu” sayılan imparatora ve
            atalara gösterilen bağlılık ve saygıdır. 61
                  Çin’de  ataların  tamamına  tapınmaya
            yönelik  genel  bir  tavır  görülse  de  zamanla
            her aile kendi atalarına tapınmayı ön plana
            çıkarmıştır. Nitekim Konfüçyüs, başkalarının
            atalarına tapınmanın dalkavukluk olduğunu
            söylemiştir. Uzun süre bu ibadet, atalara ait
            mabetlerde yapılmıştır. Daha sonra, ölenle-
            rin isimlerini taşıyan ağaçtan yapılmış tablet-
            lere tapınılmaya başlanmıştır. Bin yıldan fazla
            bir süre bu törenler mum yakma, kâğıt para
            bağışlama, tabletlerin önünde buhur yakma,            12.5.19. Konfüçyanizm ritüeli
            doğum  ve  ölüm  yıl  dönümlerinde  mezarın
            yanı başında yiyecek ve içki sunma şeklinde devam etmişti. İbadet esnasında ilahiler söylenir,
            dinî müzik çalınır ve dans edilirdi. Müzik başlar başlamaz atalarının ruhunun oraya geleceğine
            inanılırdı. 62
                        BİLİYOR MUSUNUZ?


              Çinliler, insanın evlenmeden veya geride bir oğul bırakmadan ölmesini büyük günah ve
              elemli bir azap sayar. Ata ruhlarına ibadeti devam ettirecek bir oğul bırakmadan ölen kişinin
              felaket getiren acayip bir mahluk şeklinde, uğursuz bir hayat süreceği kabul edilir.

                                             (Abdurrahman Küçük; Günay Tümer; M. Alparslan Küçük, Dinler Tarihi, s. 83.)

                  Mabet,  tanrının  hazır  bulunduğu  yer  olarak  düşünüldüğünden,  ölüm  anları  yaklaşan
            yaşlılar ve hastalar mabede götürülür. Çünkü, bir tanrının huzurunda ölmek, bahtiyarlık olarak
            kabul edilir.
                  Başlıca mabet şenliği ise, tanrının doğum günü olup her yıl aynı günde kutlanır. Bugünde
            mabet, gece gündüz insanlarla dolup taşar. Halk davullar, çanlar çalarak ve çeşitli patlayıcılar
            atarak  eğlenir.  Yeni  yılda  mabetler,  dinsel  tasvirler  ve  evler  temizlenir.  Böylece  pis  ve  kötü
            ruhların kovulmuş ve etkisiz hâle getirilmiş olduğuna inanılır. 63

            61 Abdurrahman Küçük; Günay Tümer; M. Alpaslan Küçük, Dinler Tarihi, s. 83-84.
            62 Ahmet Güç, “Konfüçyanizm”, Yaşayan Dünya Dinleri, s. 389-390.
            63 Ahmet Güç, Dinlerde Mabed ve İbadet, s. 88.
                                                       139
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21