Page 20 - Akaid 6. Ünite

AHİRETE İMAN 6. Ünite

Cehennem ve oradaki hayat, Kur’an’da şu şekilde nitelenir: Suçlular cehenneme vardıkların-
da, cehennem onlara büyük kıvılcımlar saçacak, uzaktan uğultusu işitilecektir. İnkârcılar için bir
zindan olan cehennem, ateşten örtü ve yataklarıyla cehennemlikleri her taraftan kuşatan, yüzle-
ri dağlayan ve yakan, deriyi soyup kavuran, yüreklere çöken kızgın ateş dolu bir çukurdur. Yakıtı
insanlar ve taşlar olan cehennem, kendisine atılanlardan bıkmayacaktır. İnsanın içine işleyen bir
sıcaklık ve kaynar su içinde, serin ve hoş olmayan kara bir dumanın gölgesinde bulunacak, cehen-
nemliklerin derileri, her yanışında, azabı tatmaları için başka deriler ile değiştirilecektir. Onların
yiyeceği zakkum ağacı, içeceği kaynar su ve irindir. Orada serinlik bulamadıkları gibi içecek güzel
bir şey de bulamayacaklardır.
Allah’ı (c.c) görmekten mahrum kalacak olan inkârcılara Allah (c.c) rahmet etmeyecek, ce-
hennem azabı onları ebedi olarak kuşatacaktır.
“Hayır! Kim bir kötülük eder de kötülüğü kendisini çepeçevre kuşatırsa işte o kimseler ce-
hennemliktirler. Onlar orada devamlı kalırlar.” 108

“Bizim ayetlerimizi yalanlayıp da onlara karşı kibirlenmek isteyenler var ya, işte onlara gök
kapıları açılmayacak ve onlar, deve iğne deliğine girinceye kadar cennete giremiyeceklerdir!
Suçluları işte böyle cezalandırırız!” 109
Günahkar müminler ise cehennemde ebedi kalmayacaklar, Peygamberimizin (s.a.v) hadisle-
rinde de bildirildiği gibi, cezalarını çektikten sonra cennete konulacaklardır. 110
Ahiret hayatının her devresinde olduğu gibi, cehennem azabını da, ruh beden ile birlikte çe-
kecektir. Ancak cehennem hakkında bahsedilen, acı, ızdırap, azap, ateş vb. şeyler bu dünyadakilere
benzemez. Bunların iç yüzünü insanların bilmesi mümkün değildir. Ancak Allah (c.c) bilir.

A’râf
A’râf “sur, dağ ve tepenin en yüksek kısmı” manasındaki ‘urf’un çoğuludur. A’râf suresinin
46. ayetinde yer alan bu kavramın sırat üzerinde yüksek bir yer veya cennetle cehennem arasında
Uhud Dağı'na benzer bir yerin adı olduğuna dair görüşler olsa da tercih edilen görüşe göre A’râf,
cennetle cehennemi birbirinden ayıran bölgedeki surun yüksek kısmının adıdır. 111
A’râf denilen yerde kimlerin bulunacağı (Ashâbü’l-A’râf) ile ilgili farklı görüşler ileri sürülmüştür.
Ashâbü’l-A’râf’ın sevap ve günahı eşit olan müminler, cennet veya cehennemlik durumu belli ol-
mayanlar ile müşriklerin bülûğ çağından önce ölen çocuklarının olabileceği söylenmiştir.
Kur’an’da tartıları ağır gelenlerle hafif gelenlerin durumları bildirildiği halde , günahları se-
112
vaplarına eşit olanların durumları hakkında herhangi bir açıklama yapılmamış olması, ashâbü’l
A’râf ile kastedilenlerin iyi ve kötü amelleri eşit olan müminler olduğu yönündeki görüşün daha
isabetli olduğuna delil gösterilebilir. Nitekim A’râf suresindeki ayetler de bu görüşü desteklemek-
tedir: “İki taraf (cennetlikler ve cehennemlikler) arasında bir perde ve A’râf üzerinde de herke-
si simalarından tanıyan adamlar vardır ki bunlar henüz cennete giremedikleri halde (girmeyi)
umarak cennet ehline: «Selâm size!» diye seslenirler. Gözleri cehennem ehli tarafına döndü-
rülünce de: Ey Rabb’imiz! Bizi zalimler topluluğu ile beraber bulundurma! derler.” Ayette yer
113
alan “Ey Rabb’imiz! Bizi zalimler topluluğu ile beraber bulundurma!” ifadesi, bu duayı yapanların
durumu ile ilgili henüz bir kararın verilmediğini göstermektedir.
Netice itibariyle Kur’an’da kıyamet sahnelerinden biri olarak yer alan A’râf, hayırla şer arasın-
da kararsız kalan insanlara, tercihlerini hayır yönünde kullanmaları için yapılmış ilahi uyarı içeren
bir kavram olarak değerlendirilmelidir. 114
108. Bakara suresi, 81. ayet.
109. A'râf suresi, 40. ayet.
110. Buhari, Rikak, , 51; Tevhid, 19; Tirmizi, Birr, 61; İbn Mâce, Mukaddime, 9.
111. bk. A'râf suresi, 46. ayet; Hadîd suresi, 13. ayet.
112. bk. A'râf suresi, 8. ayet; Müminûn suresi, 102. ayet; Karia suresi, 6. ayet.
113. A'râf suresi, 46-47. ayetler.
114. Yusuf Şevki Yavuz, “A'râf”, TDV İslam Ansiklopedisi, C 3, s. 259.

130