Page 13 - Temel Dini Bigiler İslam-1 Lise 2. Ünite
P. 13

İSLAM VE EKONOMİK HAYAT





                                          7. İslam’ın Mülkiyet Anlayışı




                       Bir insanın kendi mülkiyeti üzerinde tasarruf hakkı var mıdır? Değerlendiriniz.

                   Bir kimsenin sahip olup üzerinde her türlü tasarrufta bulunabildiği şeylere mülk denir. Mülke
              sahip olan kişiye malik denir. Aynı kökten gelen mülkiyet ise; malike mülk üzerinde düşünülebile-
              cek en kapsamlı yetkileri sağlayan haktır. Mülkiyet, bir şeye sahip olmayı ve onun üzerinde tasar-
              rufta bulunma hakkını ifade eder. Terim olarak mülkiyet, insanın doğrudan veya vekil aracılığıyla
              malın kendisinden yahut kirasından yararlanma, bundan feragat ettiği takdirde karşılığını alma
              yetki ve hakkıdır.
                              30

                   Kur’an’da mal sevgisinin insanın fıtratında var olduğuna işaret edilmiş, mülkiyet hakkının
              bireysel ve toplumsal faydaları sağlayacak şekilde kullanılması istenmiştir.  Bu özelliklere sahip
                                                                                      31
              olan insanlar da çeşitli yollarla mülkiyet edinmişler ve sahip oldukları mülkler üzerinde tasarrufta
              bulunabilmişlerdir. Bununla birlikte dinimize göre Allah (c.c.) Malikü’l-Mülk olarak bütün varlığın
              tek ve gerçek sahibidir. O mülkü dilediğine verir, dilediğinden alır. Bu konuyla ilgili Kur’an-ı Ke-
              rim’de şöyle buyrulur: “De ki: ‘Ey mülkün sahibi olan Allah’ım! Sen mülkü dilediğine verirsin.
              Dilediğinden de mülkü çeker alırsın. Dilediğini aziz edersin, dilediğini zelil edersin. Hayır
              senin elindedir. Şüphesiz sen her şeye hakkıyla gücü yetensin.”   32

                   Dinimizde özel mülkiyet hakkı tanınır ve insanlardan sahip oldukları mallarla ilgili bazı yü-
              kümlülükleri yerine getirmeleri beklenir. Örneğin malları Allah (c.c.) yolunda harcamanın ve zekât
              vermenin emredilmesi bu tür sorumluluklardandır.
                                                              33
                   Kur’an-ı Kerim’de mirasla ilgili hükümlerin yer alması da İslam’da özel mülkiyetin mevcut
              olduğunu gösteren delillerden biridir.  Ayrıca ticarî ilişkilerin düzenlenmesi  haksız yollardan mal
                                                 34
                                                                                     35
              edinmenin yasaklanması  ve mala karşı işlenen suçların cezalandırılması da  özel mülkiyet an-
                                                                                         37
                                      36
              layışının olduğunu gösterir. Bir ayette “Aranızda birbirinizin mallarını haksız yere yemeyin.
              İnsanların mallarından bir kısmını bile bile günaha girerek yemek için onları hakimlere (rüş-
              vet olarak) vermeyin.” 38   buyrularak özel mülkiyet hakkının korunduğu ve ihlalinin Allah’ın (c.c.)
              yasakladığı bir davranış olduğu ifade edilir. Bu konuda Peygamber Efendimiz de “Malını savunur-
              ken öldürülen kimse şehittir.” buyurarak şahsa ait mülkiyetin dokunulmazlığını ortaya koymuştur.
                                         39
                   Diğer konularda olduğu gibi mülkiyet konusunda da İslam, helal ve meşru yollardan elde
              edilen mülkiyetle haram ve gayrimeşru yollarla ele geçirilen mülkiyet arasında ayrım yapar. Her
              konuda itidali ve orta yolu esas alan İslam’da mülkiyet konusunda da denge gözetilmiştir. Kişilerin
              sahip oldukları malları cimrilik ederek, sırf kendi menfaatleri doğrultusunda kullanmaları ağır ifa-
              delerle eleştirilirken saçıp savurmaları da kınanmıştır. Bu konuda Kur’an-ı Kerim’de cimrilikle ilgili


              30  bk. Fahri Demir, İslam Hukukunda Mülkiyet Hakkı ve  34  bk. Nisâ suresi, 7-8, 11-12, 176. ayetler.
                Servet Dağılımı, s. 102-103; bk. Ebû Dâvûd, “Büyû’, 5.   35  bk. Bakara suresi, 275, 282, 283. ayetler.
              31  bk. Âl-i İmrân suresi, 14. ayet; İsrâ suresi, 100. ayet;  36  bk. Bakara suresi, 188, 279. ayetler; Nisâ suresi, 10,
                 Fecr suresi, 20. ayet; Âdiyat suresi, 8. ayet.     29. ayetler.
              32  Âl-i İmrân suresi, 26. ayet.                37  bk. Mâide 33, 38. ayetler.
              33  bk. Bakara suresi, 3, 43. ayetler.          38  Bakara suresi, 188. ayet.
                                                              39  Buhârî, Mezâlim, 33.


                                                                                                   59
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18