Page 19 - Hadis Metinleri 6. Ünite
P. 19
6. ÜNİTE
َ
ِ ّّّٰٰٰ للاِب نِمؤي َ ناَك نم“: مَّلسو ِهيَلع ّّّٰٰٰ للا ىَّلص ِ ّّّٰٰٰ للا ُ لوسر َ لاَق َ لاَق هنع ّّّٰٰٰ للا ي ِ ضر ةريره يِبأ نع 3
َ ُ
ُ ْ َ ُ
َ
ُ ْ
ْ َ
ُ
ْ َ
ُ
َ
ُ َ
َ َ ْ َ
َ َ َ ْ
َ
ْ
ْ
ِ ّّّٰٰٰ للاِب نِمؤي َ ناَك نمو هَفيض مِر ْ كيْلَف ِر ِ خلا مويْلاو ِ ّّّٰٰٰ للاِب نِمؤي َ ناَك نمو هراج ِذؤي َ لاَف ِر ِ خلا مويْلاو
َ
ْ
ُ ْ
ُ ْ
ْ َ َ ُ
ْ
ِ ْ َ َ
ُ
ُ
ُ
ْ َ َ ُ َ َ
ِ ْ َ َ
ُ
ْ
ْ
َ
”. تمصيِل وأ اريخ ْ لُقيْلَف ِر ِ خلا مويْلاو
َ
ْ
ُ ْ
ِ ْ َ َ
َ ْ
َ
ً ْ
Ebû Hureyre’den (r.a) rivayet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Allah’a ve ahiret
gününe iman eden kimse komşusunu rahatsız etmesin. Allah’a ve ahiret gününe iman eden kimse misafiri-
ne ikram etsin. Allah’a ve ahiret gününe iman eden kimse ya faydalı söz söylesin veya sussun.” 52
ARAŞTIRALIM
Komşulukla ilgili atasözleri bulunuz.
Ev alma komşu al.
Komşu komşunun külüne ...............................................
muhtaçtır. ...............................................
...............................................
...............................................
............................................... ...............................................
............................................... ...............................................
...............................................
...............................................
Açıklama
İlk iki hadis, arkadaş grubu veya sosyal çevrenin insan eğitimi ve ahlaki kişiliğin gelişimi üzerinde-
ki etkisini gösterir. Ayrıca dostluk ve arkadaşlık ilişkileri, her şeyden önce meçhul bir varlık olan insanın
kendini ve muhataplarını yakından tanımasına fırsat verir. Nitekim Hz. Ömer (r.a), bir adamın diğerini
övdüğünü işitir. Aralarında şu şekilde konuşma geçer:
– Onunla yolculuk yaptın mı?
– Hayır!
– Alım satım yaparak onunla yakın bir muamelede bulundun mu?
– Hayır!
– Peki sabah-akşam ona komşu oldun mu?
– Hayır!
– Kendisinden başka ilah olmayan Allah’a yemin ederim ki senin onu tanıdığın kanaatinde değilim.
52 Buhârî, Edeb, 31; Müslim, İman, 74-77; Ebû Dâvûd, Edeb, 123; Tirmizî, Kıyâmet, 50; İbn Mâce, Edeb, 4.
121
