Page 16 - Akaid 7. Ünite
P. 16

KADER VE KAZAYA İMAN                           7. Ünite                                   7. Ünite





                 Peygamber Efendimiz de her şeyi Al-
            lah’ın (c.c) yarattığını, her canlının rızkını
            O’nun verdiğini belirtmiş;  “Her kim çokça
                                   76
            istiğfar ederse Allah onun her kederine bir
            kurtuluş, her sıkıntısına bir çıkış yapar ve
                                             77
            onu  ummadığı  yerden  rızıklandırır.”   ve
            “Her  kim  rızkının  genişletilmesini  ve  ece-
            linin geciktirilmesini (ömrünün uzamasını)
            isterse  sıla-i  rahim  yapsın.”   buyurarak
                                      78
            Allah’tan (c.c) af dilemenin ve akrabaları
            ziyaret  etmenin  (sıla-i  rahim)  rızkı  geniş-
            leteceğini  ifade  etmiştir.  Hz.  Peygamber      “Allah’ın size helal ve temiz olarak verdiği
            Allah’ın (c.c), dilediğine az, dilediğine çok     rızıklardan yiyin...” (Nahl suresi, 114. ayet.)
            rızık verdiğini  ve “Şayet siz Allah’a (c.c)
                        79
            hakkıyla tevekkül etseydiniz, sabahleyin aç gidip akşamleyin tok olarak dönen kuşları rızıklandırdı-
                                     80
            ğı gibi sizi de rızıklandırırdı.”  diyerek doğru bir tevekkül anlayışına sahip olan insanların da kuşlar
            gibi rızıklandırılacağını bildirmiştir.
                 Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) “Kimse kendi elinin emeğinden daha hayırlı bir rızık asla yeme-
            miştir…”   buyurarak kişinin kendi emeğiyle rızkını elde etmek için çalışmasına dikkat çekmiştir. Bu
                    81
            sebeple insanoğlu, başkasının emeğiyle geçinmeyi düşünmemelidir. Kendi elinin emeği ve alnının
            teriyle rızkını kazanmaya gayret etmelidir. Öte yandan hakkı olmayana el uzatmamalı, kimsenin
            hakkını yememelidir.
                 Allah (c.c), rızık konusunda insanlardan bazısını zenginlikle bazısını da fakirlikle imtihan eder.
            Zengin kişi kendisine verilen nimetlere şükrederek bunları Allah’ın (c.c) istediği şekilde harcar ve
            paylaşırsa imtihanı kazanır. Fakir de Allah’a (c.c) isyan etmeyip, üzerine düşen sorumlulukları yeri-
            ne getirerek, şükür ve kulluk vazifelerini yaparsa imtihanı kazanır.
                 4.3. Afet

                 Allah (c.c) kullarını farklı şekillerde imtihan eder. Sel, deprem vb. bütün afetler Allah’ın (c.c)
            takdiriyle gerçekleşir. Ancak afetleri engellemek için gerekli tedbirleri almak da kulun görevleri
            arasındadır.  Tedbirsizliklerden  kaynaklanan  sorunları  “Ne  yapalım  kaderimizde  varmış.”,  “Allah
            (c.c) böyle tak dir etmiş.” gibi cümlelerle geçiştirmek doğru bir kader ve tevekkül anlayışı değildir.
            Bu cümleler, ancak gerekli bütün tedbirler alındıktan son ra yine de başa gelen musibetler için
            yerinde ve haklı olabilir. Böyle bir durumda mümine düşen, teselli ve destek kaynağı olarak yine
            Rab  b’ine sığınmak ve her şeyin O’nun takdirinde olduğuna iman etmektir.

                 Bizler, mesela deprem gibi bir olayın öncesinde gerekli tüm tedbirleri almakla sorumluyuz.
            Sonrasında olanlara dair tabii ki bir teselli ve destek kaynağı olarak yine Rabb’imize sığınmak ve
            her şeyin O’nun takdirinde olduğuna iman etmek durumundayız.
                 Hadislerde en büyük musibetlerle peygamberlerin karşılaştığı,  Allah’ın (c.c) sevdiği kullarını
                                                                        82
            zaman zaman musibetlerle imtihan edeceği  belirtilmekte ve musibetlere sabredip çekilen acılar
                                                   83
            karşısında Allah’tan (c.c) ecir beklemenin faziletine işaret edilmektedir.
                                                                           84
            76. Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV, 130, 202.
            77. İbni Mâce, Edeb 57.
            78. Buhârî, Büyû, 13; İbn Mâce, Edeb, 57.
            79. Buhârî, Tefsîr, 11/2, Tevhîd, 19; Müslim, Zekât, 37.
            80. Tirmizi, Zühd, 33.
            81. Buhârî, Büyû, 15.
            82. Buhari, Merdâ, 2, 3; İbn Mace, Fiten, 29; Tirmizi, Zühd, 57.
            83. Buhari, Merdâ, 1; Tirmizi, Zühd, 57
            84. Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 177, 182; Tirmizi, Cenaiz, 36; Nesai, Cenaiz, 22.

             150
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21