Page 17 - İslam Ahlâkı 6. Ünite
P. 17

6. ÜNİTE                        ADAB-I MUAŞERET



                   Ebû Said el-Hudrî (r.a.) anlatıyor:
                   “Allah Resulü ile bir yolculukta beraber iken
               devesi üzerinde bir adam çıkageldi. (Yardım
               talebiyle) sağına soluna bakınmaya başladı.
               Bunun üzerine Resulullah (s.a.v); ‘Yanında fazla
               binek hayvanı olan olmayana versin, fazla azığı
               olan da olmayana versin!’ diye hemen hemen her
               çeşit malı saydı. Öyle ki biz, hiçbir malın fazlasında,
               hiçbirimizin hakkı olmadığı düşüncesine kapıldık.”
                                               (Müslim, Lukata, 18.)


            lah’ım! Biz bu yolculuğumuzda senden iyilik ve takva, bir de hoşnut olacağın amellere muvaffak
            kılmanı dileriz. Ey Allahım! Bu yolculuğumuzu kolay kıl ve uzağı yakın et! Ey Allah’ım! Yolculuğun
            zorluklarından, üzücü şeylerle karşılaşmaktan ve dönüşte malımızda, çoluk çocuğumuzda kötü
            hâller görmekten sana sığınırım.” Yolculuktan döndükten sonra Peygamberimiz (s.a.v) aynı
            duaya şu ifadeleri eklerdi: “Biz yolculuktan dönen, tövbe eden, kulluk yapan ve Rabb’imize
            hamd eden kişileriz.” 503

                Yolculuğun meşakkatli olup birçok güçlükle karşılaşma ihtimali bulunmaktadır. Bu se-
            beple yolculuğa yalnız çıkmamaya gayret gösterilmelidir. Farklı sebeplerle insan yardıma
            muhtaç olabilir, beklenmedik durumlarla karşılaşabilir. Dolayısıyla yolculuk esnasında yar-
            dımlaşmak da ayrı bir önem arz etmektedir. Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) bu konuda tav-
            siyeleri bulunmaktadır. Nitekim Allah Resulü bir gazveye çıkacağı zaman, “Ey Muhacirler ve
            Ensar topluluğu! Malı ve akrabası olmayan kardeşleriniz vardır. Her biriniz onlardan bir veya
            iki üç kişiyi yanına alsın.”  buyururdu.
                                    504
                Yolculukta, yorgunluk ve sıkıntıdan dolayı kırgınlıklar olabilmektedir. Bu sebeple yol-
            culuk esnasında sabırlı ve nezaketli olmaya, münakaşa ve kötü sözlerden uzak durmaya
            özen gösterilmelidir. Yolculuk bittikten sonra hemen eve dönmeye gayret edilmelidir. Zira
            kişinin ailesinin onun üzerinde hakları bulunmaktadır. Onları ihmal etmemek ve bir an önce
            sorumlulukları yerine getirmek için oyalanmamak gerekir. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v),
            “Yolculuğa çıkan biri işi bitince evine dönmekte acele etsin.”  buyurarak bu konunun önemini
                                                                   505
            ortaya koymuştur.

                Yolculuktan döndükten sonra, sağ salim dönmeyi nasip ettiği için Allah Teala’ya şükret-
            meyi unutmamak gerekir. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v), yolculuktan döndüğü zaman ilk
            olarak mescide uğrar ve iki rekat namaz kılardı.  Namaz, insanı her türlü maddi ve manevi
                                                          506
            pisliklerden arındırdığı için hem bedeni hem de ruhu dinç kılar. Böylelikle yolculuk yorgun-
            luğunu giderir; neşe ve huzur verir. Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) hayatı her alanda bize
            örnektir. Yolculuklarımızda da onun uygulamalarını kendimize rehber edinmeliyiz.





            503  Müslim, Hac, 425; Ebû Dâvûd, Cihad, 72.
            504  Ebû Dâvûd, Cihad, 34.
            505  Buhârî, Umre, 19; Müslim, İmâre, 179.
            506  bk. Buhârî, Meğâzî, 79.
                                                  158
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22