Page 53 - Tefsir Okumaları 2. Ünite

2. ÜNİTE

vakti beklemektedir. İnsanlar kıyâmet günü diriltildikleri zaman cehennemi mutlaka göreceklerdir.
Ayet-i kerîmede şöyle buyrulur: “Ey insanlar! Sizden cehenneme uğramayacak hiç kimse

yoktur. Bu, Rabbinin kesinleşmiş bir hükmüdür.” 84

Demek bu görme, cehennemin yanına varma esnâsında olan görmedir. Sonra da müsta-
hak olanlar içine atılarak onu “ayne’l-yakîn” olarak, yani gözleriyle ayan beyan göreceklerdir.

“Ayne’l-yakîn”, gözle görerek elde edilen ve doğruluğu apaçık olan bilgi demektir. Burada
hakke’l-yakîn manasında kullanılmıştır. Dolayısıyla bunda bilen, biliş ve bilinen; gören, görüş ve
görünen hep aynı şey olarak birleşmiş olur. Böyle biliş ve görüş de, Allah muhafaza buyursun,
ancak o cehenneme girmekle gerçekleşir.

8. O gün, bütün nimetlerden kesinlikle hesaba çekileceksiniz!

Müfessirler, hesap sebebi olan nimetlerin neler olduğu hususunda şu izahları yapmış-
lardır:

İbn Mesud der ki: Bu nimetler emniyet, sıhhat ve boş vakittir.

İbn Abbas der ki: Bunlar sıhhat ve yeme-içme gibi diğer leziz şeylerdir.

Bazıları da bu nimetlerin, duyma ve görme duygularından faydalanma olduğunu söylemiş-

lerdir.

Hasan b. FazI şöyle der: Bunlar, zor hükümlerin hafifletilmiş olması ve Kur’an’ın kolay kı-
lınmış olmasıdır.

İbn Ömer der ki: Bu nimet soğuk sudur.

Muhammed Bakır der ki: Bu nimet afiyet ve sıhhattir.

En evlâ olan görüşe göre, sözkonusu hesap bütün nimetlere şamildir.Çünkü naîm, lezzet
alınan her türlü nimet demektir. Hayat, sağlık, âfiyet, emniyet, giyecek, yiyecek ve içecekler, hatta

bir yudum su bile nimettir. 85

Nitekim Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurur:

“Kıyâmet gününde kula ilk sorulacak şey: “Biz sana sağlıklı bir beden vermedik mi? Biz
sana doyasıya soğuk su içirmedik mi?” sorusu olacaktır.” 86

Yine Resulullah (s.a.v.) yine buyurur:

“Hiçbir kul, kıyâmet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden, ilmiyle ne gibi işler yaptığın-
dan, malını nereden kazanıp nerede harcadığından, vücûdunu nerede yıprattığından sorulmadık-

ça bulunduğu yerden kıpırdayamaz.” 87
84 Meryem suresi, 71. ayet.
85 Fahruddin Râzi, Mefâtihu’l-Gayb, C 23, s. 380-381.
86 Tirmizî, Tefsir 102/5.
87 Tirmizî, Kıyâmet 1.

103