Page 5 - Siyer 3. Ünite

Ünıte 3

2.1. İlk Vahiy

Allah’ın (c.c.) bir emri, hükmü veya bilgiyi peygamberine gizli olarak bildirmesi
anlamına gelen vahiy ilk insan Hz. Âdem ile başlar. Allah (c.c.) , Âdem’den (a.s.) son-
ra pek çok peygamber göndermiş; vahiy Hâtemü’l-Enbiyâ Hz. Muhammed (s.a.v.)
ile son bulmuştur. 10
Hz. Muhammed’in (s.a.v.) risalet öncesi vahye hazırlığı belli aşamalardan geçmişti.
Allah (c.c.) tarafından kalbi rüyalarla vahye ve manevi âleme hazırlanan Hz. Pey-
gamber, altı ay boyunca salih rüyalar görmüş; bu rüyalar aynen gerçekleşmiştir.
Bu durumdan etkilenen Peygamberimiz (s.a.v.) kaygı ve endişeye kapılmış, yaşa-
dıklarını eşi Hz. Hatice ile paylaşmıştır. Onu teselli eden Hz. Hatice, güzel sözler
söyleyerek eşini yüreklendirmiştir. Hz. Muhammed (s.a.v.) , kırk yaşına ulaştığında
Hira’da bulunduğu 610 yılı Ramazan ayının yirmi yedinci gecesi, Cebrail (a.s.) vası-
tasıyla gelen “Oku!” emriyle Allah (c.c.) tarafından peygamber olarak görevlen-
11
dirilmiştir. 12
İlk vahyin ardından yaşadıklarını eşine anlatan Hz. Peygamber’i Hz. Hatice dik-
katle dinledi. Peygamberimizi (s.a.v.) Varaka b. Nevfel’e götürüp olanları bir de Va-
raka’ya anlatmasını istedi. İncil ve Tevrat’a hâkim yaşlı bir Hıristiyan olan Varaka,
Allah Resulü’ne (s.a.v.) gördüğünün bütün peygamberlere ilahi emirleri ulaştıran
vahiy meleği Cebrail (a.s.) olduğunu söyleyerek onu peygamberlikle müjdeledi. Ar-
dından da: “Seni yalanlayacaklar, sana savaş açıp bu şehirden çıkaracaklar. Şayet
o günlere ulaşırsam mutlaka sana yardımcı olacağım.” dedi.
13
Görsel 3.2: Alak suresi 1. ayet
OKUMA PARÇASI (Hat: Seyit Ahmet Depeler)

İlk vahyi Hz. Peygamber şöyle anlatmaktadır:
“Seher vakti Cebrail yanıma gelerek bana:
– Oku, dedi.
– Ben okuma bilmem! dedim. Beni kucaklayıp takatim kesilinceye kadar sıkmaya başladı.
Bir süre sonra serbest bıraktı. Tekrar:
– Oku, dedi. Ben:
– Ne okuyayım? diye sordum. Bir şey söylemeden tekrar beni tutup sıkmaya başladı. Biraz
sonra yeniden bıraktı. Üçüncü kez beni bıraktıktan sonra: ’Yaratan Rabbinin adıyla oku! O,
insanı bir alaktan (embriyo) yarattı. Oku! Rabbin kerem sahibidir. Kalemle (yazmayı) öğretti.
İnsana bilmediğini öğretti.’ ayetlerini indirdi.
Korku ve endişeden titriyordum. Eve vardığımda:
– Beni örtün, beni örtün! diyebildim. Beni sarıp örttüler. Sakinleşince yattığım yerden
doğruldum.
– Hatice, bana ne oluyor? Helak olmaktan korkuyorum diyerek gördüklerimi anlattım. Beni
teselli eden Hatice:
– Endişe etme! Yemin ederim ki Allah hiçbir vakit seni utandırmaz. Çünkü sen; akrabalarını
görüp gözetir, zorda kalanlara yardım eder, ihtiyaç sahibinin ihtiyacını giderir, misafire ikram
edersin. Sıkıntı anında Hakk’ın yanında yer alır, haklıya yardım edersin, dedi…”
(Buhârî, Ta’bîr, 1; Müslim, İman, 73.)

10 Yusuf Şevki Yavuz, “Vahiy” DİA, C 42, s. 440-441.
11 bk. Alak suresi, 1-5. ayetler.
12 Buhârî, Bed’ü’l-vahy, 3; İbn Sa’d, et-Tabakât, C 1, s. 194-195.
13 Buhârî, Bed’ü’l-vahy, 3; İbn Hişâm, es-Sîre, C 1, s. 250-254.

59