Page 8 - 7. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 2. Ünite
P. 8

7. SINIF                     PEYGAMBERİMİZİN HAYATI




                                            BİLİYOR MUSUNUZ?


          Peygamber Efendimiz hayatında her zaman adaletle davranan bir insandı. Bir eş olarak ha-
          nımları arasında, bir baba olarak evlatları arasında, bir ordu komutanı olarak askerleri arasın-
          da ve bir devlet başkanı olarak halkı arasında her zaman adaleti ayakta tutmuştur. Peygam-
          berimizin, servetinin bir kısmını çocuklarından birine bağışlayan sahabeye karşı takındığı
          tavır, bunun güzel bir örneğidir.
          Nu’mân b. Beşîr’in annesi Amra binti Revâha; eşinden, çocuklarından sadece biri için bir mik-
          tar mal ister. Eşi ise bu işin üzerine düşmez ve bir yıl kadar karısını oyalar. Ancak Amra bin-
          ti Revâha bu talebinden vazgeçmez. Sonunda eşi, çocuklarından Nu’mân’a bağışta bulun-
          mayı kabul eder. Ancak bu sefer de Amra binti Revâha, yapacağı bu hibeye Allah Resulü’nü
          şahit göstermedikçe ikna olmayacağını ifade eder. Babası, o zaman henüz bir çocuk olan
          Nu’mân’ın elinden tutarak Efendimize gider ve durumu şöyle arz eder: “Ya Resulallah! Bu
          çocuğun annesi Binti Revâha, ona yaptığım bağışa şahit olmanı istiyor.” Hz. Peygamber he-
          men sorar: “Başka çocuğun var mı?” “Evet, var.” cevabını alınca tekrar sorar: “Peki, hepsine
          aynı miktarda mal verdin mi?” Baba: “Hayır, ey Allah’ın Resulü!” diye cevaplar. Resulallah  bu-

          nun üzerine “O zaman beni şahit tutma. Çünkü ben adaletsizliğe şahit olamam!” buyurur.
                                                               (Ebu Dâvûd, Büyû, 83; Müslim, Hibe, 14, 24.)



               Hayatın her alanında adil olmak önemlidir. Ancak özellikle devlet yönetiminde adalet her
        şeyden daha önemlidir. Peygamber Efendimiz devlet yönetiminde adil olan kimseleri hiçbir gölgenin
        bulunmadığı kıyamet gününde Allah Teâlâ'nın gölgelendireceğini müjdelemiştir. 100
               Mekke’nin fethinden sonra Huneyn Savaş'ında elde edilen ganimetlerin dağıtımı konusunda
        Peygamber Efendimiz adaleti hiçbir şekilde elden bırakmamıştır. Buna rağmen Benî Temîm kabilesine
        mensup bir bedevi geldi ve “Ya Resulallah! Adaletli ol!” dedi. Hz. Peygamber, “Yazıklar olsun sana!
        Ben de adaletli olmazsam kim adaletli olabilir? Eğer adaletli olmazsam sen hüsrana uğrarsın, bütün
        umutların boşa çıkar.” diyerek bu kişiye sitemde bulundu. Daha sonra “Allah (c.c.): Musa’ya rahmet
                                                                    101
        eylesin. O, bundan daha çok eziyet görmesine rağmen sabretmişti”   buyurdu. Burada dikkat edilmesi
        gereken şey, insanların Allah Resulü'nün adaletine olan inançlarına rağmen, mal paylaşımı söz konusu
        olunca daha fazlasını istemeleri veya ummalarıdır. Ancak adaletten asla vazgeçmeyen âlemlere rahmet
        Efendimiz, herkese hak ettiğini yani adalete uygun olanı yapmıştır.



                                     PEYGAMBERİMİZ BUYURUYOR Kİ:

                       “Yönettikleri insanlara, ailelerine ve sorumlu oldukları kişilere karşı
                          adaletli davrananlar, Allah katında, Rahman’ın yanında nurdan

                                      minberler üzerinde ağırlanacaklardır.”

                                                              (Nesâî, Âdâbü’l-Kudât, 1; Müslim, İmâre, 18.)






        100 Buhârî, Ezan, 36.
        101 Müslim, Zekât, 14.
                                                       54
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13