Page 17 - 11. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 2. Ünite
P. 17

Allah Resulü (s.a.v.) ashabından Bedir Savaşı’nda ele geçirilen esirleri misafir etmelerini ve
            onlara ikramda bulunmalarını tavsiye etmişti. Amacı onların gönüllerinin hak yoluna ısın-
            masıydı. Aynı sebeple Medine’ye gelen heyetleri de ashabın evlerine dağıtarak misafir
                    73
            edilmesini sağlamıştır. Peygamberimizin (s.a.v.) bulunduğu her yer, her mekân bir eğitim
                                 74
            ortamına dönüşürdü.
            5. Bir Sahabi Tanıyorum: Hz. Âişe (r.a.)
            Babası, Hz. Ebu Bekir; annesi, Kinane kabilesinden Ümmü Rüman’dır. Mekke’de doğan
            Hz. Âişe’ye, babası Hz. Ebu Bekir’den dolayı “Sıddıka” lakabı verilmiştir. Peygamberi-
            mizle (s.a.v.) evlendikten sonra buna “Ümmü’l-müminin”* lakabı da eklenmiştir. Çocuk-
            luğu hakkında fazla bilgi yoktur. Hz. Peygamber ile nişanı hicretten önce, düğünü ise
            hicretin ikinci yılında yapılmıştır. Şevval ayında gerçekleşen düğün vesilesiyle cahili-
            yede  devam  edegelen  “Şevval  ayında  evlenmeme”  geleneği  de  ortadan  kalkmıştır.
                                                                                             75
            Evlilikleri boyunca Peygamberimiz (s.a.v.) Âişe validemize olan sevgisini göstermekten
            çekinmemiştir.
                          76
            Oldukça cesur olan Âişe (r.a.), Uhud Savaşı sırasında su taşımış, yaralılarla ilgilenmişti.
            Uhud’da Âişe annemizin yaralılara yardıma koştuğunu gören Ka’b b. Malik, onunla Ümmü
            Süleym’in (r.a.) sırtlarındaki kırbalar ile su taşıdıklarını şöyle haber veriyordu: “Onlar yara-
            lılara su içiriyor, kırbalarındaki su bitince geri dönüp tekrar doldurup geliyorlardı.”
                                                                                       77
            Hicretin  11.  yılında  Pey-
            gamberimiz  (s.a.v.)  rahat-
            sızlandığında  Hz.  Âişe’nin
            yanındaydı.  Peygamberimiz
            (s.a.v.)  mübarek  başı  onun
            kucağındayken  vefat  etmiş
            ve  bulunduğu  yere  defne-
            dilmiştir. Bundan sonra Âişe
            (r.a.) uzun yıllar yaşadı ve 65
            yaşlarındayken   Medine’de
            vefat  etti.  Vasiyeti  üzerine
            Baki  Kabristanı’na  defnedil-
            miştir.  Hz.  Âişe  annemizin
            hiç çocuğu olmamıştır.                                                          Görsel 2.10
                                                                             Hz. Ebu Bekir, “Sıddık” olarak
            Hz. Âişe; zekâsı, anlayışı ve hafızasıyla müstesna bir yerdeydi.       tanındığından Hz. Âişe
            Baba evindeki eğitimini peygamber ocağında olgunlaştırmıştı. O,    validemize “Sıddıka” lakabı
            çokça nafile ibadet eder, günlerini oruç ile geçirirdi. Öksüz ve fakir            verilmiştir.
            çocukları himayesine alırdı. Hz. Ömer, halifeliği sırasında kadın-  (Hattat Mahmud Şahin hattı)
            larla ilgili meselelerde Hz. Âişe’ye danışırdı. 78


            73 İbn Hişam, es-Sîre, C 2, s. 288.
            74 Ahmed b. Hanbel, Müsned, C 3, s. 432.
            75 bk. Müslim, Nikâh, 73.
            76 bk. Tirmizî, Menâkıb, 62.
            77 Mustafa Fayda, “Âişe” DİA, C 2, s. 201.
            78 Mustafa Fayda, “Âişe” DİA, C 2, s. 202-203.
              * Müminlerin annesi.


                                                       61
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22