Page 9 - Dinler Tarihi 3. Ünite

DİNLER TARİHİ

Yahudi inancına göre Tanrı, tüm insanların
yaratıcısı olmakla birlikte, özel olarak İsrail’in reh-
beri, koruyucusu ve kurtarıcısıdır. Onlar Tanrı’yı,
dolayısıyla dini sadece İsrailoğullarına ait kabul
ederler. Bu yönüyle Yahve, sadece İsrailoğulları-
4
nın tapınmakla yükümlü olduğu millî bir tanrı gö-
rünümündedir.

Yahudilik’te Tanrı'nın tek oluşu üzerinde ıs-
rarla durulmasına rağmen Yahudi kutsal kitabının
bazı bölümlerinde Tanrı beşerî özelliklerle (ant-
ropomorfik) tasvir edilmektedir. Tanrı’ya beşerî
organlar nispet edilmekte, Tanrı'ya insana ben-
zediğini düşündürecek bazı davranış ve duygular
atfedilmektedir. Tanah’ta Tanrı için kullanılan be-
şerî özelliklerden bazıları şöyledir: Tanrı'nın yüzü, Tanrı Yehova'nın İbranice yazılışı
ağzı, sesi, gözleri, ayakları; Tanrı’nın konuşması,
görmesi, işitmesi, oturması, dinlenmesi, uyanma-
sı, yürümesi, gülmesi, baba olması, oğlunun olması; Tanrı’nın sevinmesi, acı çekmesi, pişman
olması, öfkelenmesi, intikam alması, kıskanması, yakılan kurbanların kokusundan hoşlanması,
pişmanlıktan yorulması ve benzeri. 5

Tanrı’nın İsimleri: Yehova ve Elohim

Tevrat’ta en çok geçen ve Tanrı’nın en kutsal ismi Yehova’dır. Yahudiler on emirde yer
alan "Tanrı’nın ismini boş yere ağza almayacaksın" kuralı gereği, Yehova kelimesini telaffuz
etmezler. Telaffuz edilemediği ve Tevrat dışında başka yere yazılamadığı için bu ismin nasıl
okunduğu bilinmez. Genellikle "YHVH" şeklinde yazılır ve Yehova veya Yahve şeklinde okunur.

Tanrı’nın Yehova ve Elohim olmak üzere iki özel ismi vardır.

Yehova, Tanrı’nın rahmet yönünü, Elohim ise gazap yönünü ifade eder.

Eski Ahit’in Türkçe tercümelerinde Yehova için Rab, Elohim için Allah (c.c.) kelimesi
kullanılır (Ömer Faruk Harman, “Yahudilik”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C 43, s. 204.).

4 İsmail Çalışkan, Kur’an’da Din Kavramı, s. 10.
5 Ömer Faruk Harman, “Teşbih", Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C 40, s. 562.

55