Page 10 - İslam Ahlâkı 5. Ünite

ALLAH’A VE PEYGAMBERİMİZE KARŞI VAZİFELER 5. ÜNİTE

1.6. Tövbe

Allah’a (c.c.) karşı vazifelerimizden biri de hata yaptığımızda, ondan af dilemektir. Tövbe,
dönüş, günahtan pişmanlık, günahı terk etme, vazgeçme, istiğfar etmektedir. Dinî terim
olarak ise insanın, bilerek veya bilmeyerek yaptığı hata, kusur, büyük ve küçük günahların-
dan dolayı pişman olup bir daha aynı günahları yapmamaya karar vererek vazgeçmesidir.
359
Tövbede kişinin iradesini kullanması çok önemlidir. Tövbe doğru olanı seçmek, bütün yan-
lışlardan uzak durmak demektir. Tövbe eden kimse kötülük peşinde koşmaktan “et-Tevvâb”
olana döner. Allah Teala et-Tevvâb isminin gereği olarak kendisine döneni bağışlayan, hu-
zuruna alan ve onu affedendir. Tövbe etmek yaptığımız bir işin, Allah’ın (c.c.) emrine karşı
gelmek olduğunu anlamamıza bağlıdır. Bizi yaratan, rızık veren ve tek ilahımız olan Yüce
Allah’a karşı hata yaptığımızı fark edebilmemiz önemlidir. O zaman, Rabb’imize döner ve
ondan af dileriz.

Tövbe bizim kurtuluş için tek çaremizdir. Allah (c.c.) bizi tövbe ederek kurtuluşa çağır-
360
maktadır: “...Ey mü’minler, hep birlikte tövbe ediniz ki kurtuluşa eresiniz!”
Allah (c.c.) çok tövbe edenleri sevdiğini bildirmektedir. Nitekim Yüce Rabbimiz,
361
halifesi olarak yarattığı ilk
insan Hz. Adem’in tövbesini
kabul etmiş ve onu insanlar
için ilk peygamber seçmiştir.
Ama şeytan tövbe etmediği
için onu huzurundan kovdu
ve ebedi cehennemlik oldu.
Hz. Âdem ve Havva cennette
yasak meyveden tadınca,
günaha düştüklerinde şöyle
tövbe ettiler: “Ey Rabb’imiz!
Biz kendimize zulmettik.
Eğer bizi bağışlamaz ve
bize acımazsan, mutlaka
ziyan edenlerden oluruz.”
362
Bu dua, kıyamete kadar
gelecek Âdemoğulları için bir
istiğfar örneği olmalıdır.

359 Dini Terimler Sözlüğü, s.368.
360 Nur suresi, 31. ayet.
361 bk. Bakara suresi, 222. ayet.
362 A’raf suresi, 23. ayet.
125