Page 3 - Tefsir Okumaları 1. Ünite

1. ÜNİTE

• “Allah Teâlâ (c.c.) tarafından elçisi Hz. Muhammed’e (s.a.v) Arapça olarak indirilip bize

tevâtüren nakledilen apaçık kitaptır.”

• “Kur’an Hz. Muhammed’e (s.a.v.) vahiy yoluyla indirilmiş, mushaflarda yazılmış, tevâtürle
nakledilmiş, tilavetiyle ibadet olunan mu’ciz bir kelamdır.” 3

Bu tarifler, birbirini tamamlayıcı mahiyette olup aralarında herhangi bir zıtlık ve çelişki yok-
tur. Yalnız son tarif, diğerlerinden daha kapsamlı ve muhteva bakımından daha geniştir. Bu tarifte
Kur’an’ın beş önemli özelliği dile getirilmektedir:

• O, son Peygamber Hz. Muhammed ‘e (s.a.v) vahyedilmiş bir kitaptır. Bu kayıtla onun, ilahi

kaynaklı olduğu ifade edilmekte, diğer peygamberlere indirilen kitaplar ve Resulullah’ın (s.a.v.)
söylediği sözler tarif dışında kalmaktadır.

• Kur’an mushaflarda yazılı bulunmaktadır. Peygamberimiz (s.a.v.) zamanında hurma ka-
buğu, deve kemiği, parşömen kağıdı vesaire gibi çeşitli yazı malzemelerine dağınık bir şekilde

yazılmış, pek çok hafız tarafından ezberlenerek koruma altına alınmış ve daha sonra da mushaf-
larda çoğaltılan bu ilahi kelama hiçbir insan sözü karışmamıştır.

ÖĞRENELİM
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Kur’an-ı Kerim’i şöyle tarif etmektedir:
“Kur’an-ı Kerim:

- Vukû bulacak her türlü fitneye karşı insanı selâmete erdiren,

- Önceki toplumların haberlerini, sonrakilerin durumlarını, insanlar arasında meydana gelecek hâdisele-
rin hükümlerini ihtiva eden,

- Hak ile bâtılı tefrik eden, Mâlayâni olmayan, Kendisini terk eden azgını Cenab-ı Hakk’ın helak ettiği,

- Onun dışında hidayet arayanı Allah’ın (c.c.) dalalete düşürdüğü,

- Hak Teâlâ’nın (c.c.) sapasağlam ipi, zikr-i hakimi ve sırat-ı müstakimi olan,

- Kendisine bağlananların hiçbir zaman sapmadığı, onu söyleyen dillerin yanılmadığı, alimlerin kendisi-
ne doyamadığı,

- Çok tekrardan dolayı tâzeliğini asla kaybetmeyen, üstünlüğü ve mucizeliği asla nihayete ermeyen,

- Cinlerin, dinledikleri zaman; “Gerçekten biz, hayranlık veren bir Kur’an dinledik.” (Cin suresi 1. ayet)
demekten kendilerini alamadıkları,
- Kendisiyle konuşanların doğru söylediği, onunla hüküm verenlerin isabet ederek adil davrandığı,

- Onu tatbik edenlerin ecir gördüğü,
- Ona çağıranın dosdoğru yolu bulduğu ilahi bir kelamdır.”

(Tirmizi, Fedailü’l-Kur’an 14; Darimi, Fedailü’l-Kur’an 1)

3 Zerkani, Menâhilu’l-İrfân, C. 1, s. 17-19; Ömer Çelik, Tefsir Usulü ve Tarihi, s. 30.

11