Page 13 - 5. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite

1.ÜNİTE

telef olmak üzeredir. Bizler, hepimiz sana yönelip ve yine sana sığındık Allah’ım! Duamızı kabul
buyur! Üzerimizdeki kıtlığı gider! Bize, bolluk bereket getirecek yağmuru acele yağdır! Sevgili
nur torunum, Muhammed’im hürmetine bize yağmur yağdır!

Abdulmuttalib böyle duâ ederken bütün halk da içtenlikle “Amin!” diyordu. Peygamberimiz
(s.a.v) de ellerini yüce dergâha açmış, “Yağmur yağdır Allah’ım.” diye dua etmişti. Onun, sev-
gili dedesinin duasına “Amin” dediğini, ardından da dua ettiğini gören halk, büyük bir ümitle
bakınmaya başladı.

Resim-10: Mekke’de kuraklık yılları.
Peygamberimiz (s.a.v) dua eder etmez bir anda bulutlanan hava herkesi sevindirdi. Daha
bulundukları yerden ayrılmamışlardı ki gök yarılıp boşalmaya başlamış, Mekke Vadisi sularla
dolmuş, o gün herkes bir başka bayram yaşamıştı. 15

Dedesinin sevgi dolu himayesi altında içinde ancak iki sene geçmişti ki şefkatli dede hasta-
landı. Sevgili torunun üzerine titreyen, 82 yaşını geçmiş dede, şimdi hasta yatağında yatıyor;
sevgili torununa çok iyi bakmaları için çocuklarına vasiyette bulunuyordu.
Abdulmuttalib, bir elini sevgili torununun omzuna koyarak konuşmaya başladı. Her bakım-
dan önder biri olduğu gibi hitabette de zirveydi:

— Benim için göç zamanının geldiği anlaşılıyor. Sizlerden ayrılıyorum. Kim ayrılmadı ki Ab-
dülmuttalib kalsın? Ama gel gör ki sevgili torunum düşündürüyor beni! Ona hizmet için biraz
daha ömrüm olmasını ne kadar isterdim. Fakat ezelde takdir edilen günlerim tükeniyor. İçim,
varlığı çok büyük bir nimet olan yavrumun hasreti ile alev alev! Onu birinize emanet etmek isti-
yorum. Acaba hanginiz yeğenini yanına alarak üzüp incitmeden hizmet edebilir? Öyle dikkatle
himaye edilecek ki bir defa bile kırılıp darılmayacak! 16

15 İbn Sa’d, et-Tabakâtü’l-Kübrâ, C 1, s. 90.
16 Belâzürî, Ensâbu’l-Eşrâf, C 1, s. 84.

23