Page 17 - 12. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 4. Ünite
P. 17

106
                                             Kültürümüzde Peygamberimiz


                   Yine Hindistan’da o gün yemek pişirmek ve bunları Hz. Peygamber’e (s.a.v.) adayarak fakirle-
               re dağıtmak âdet olmuştu. 1910 yılında Osmanlı Devleti’nde Rebiülevvel’in on ikinci günü resmi
               tatil ve bayram olarak kabul edilmiştir. 42

                                          DÜŞÜNELİM-YAZALIM


                  1. Şemail, naat, mevlit ve hilye kavramlarını kullanarak İslam dünyasında Peygamber
                      (s.a.v.) sevgisini anlatan bir metin yazınız.
                  2. Yazdığınız metni arkadaşlarınızla sınıf içinde paylaşınız.


               Kültürümüzde Peygamber Sevgisi

                   Osmanlıların Hz. Peygamber’e (s.a.v.) duydukları muhabbet ve hürmetin izlerini birçok ör-
               nekle  vermek  mümkündür.  Osmanlı  sultanları,  Allah  Resulu’nün  (s.a.v.)  doğduğu,  yaşadığı  ve
               mübarek kabirlerinin bulunduğu Hicaz bölgesine asırlarca hizmet etmiştir. Burada yaşayan hal-
               kı maddi yönden desteklemiş, Mekke ve Medine’yi (Haremeyn) korumayı, bakım ve onarımını
               yapmayı dinî  bir görev saymıştır. Her yıl devlet hazinesinden gönderdikleri para ve hediyeler
               anlamındaki surre ve bu hususta yapılan merasimlerden olan surre alayları ile Hz. Peygamber’e
               (s.a.v.) ve onun hayatını geçirdiği Hicaz bölgesine olan hayranlıklarını göstermişlerdir.
                   Milletimiz, Hz. Peygamber’den (s.a.v.) bize ulaşan ve bugün Topkapı Sarayı’nda Hırka-i Saa-
               det Dairesi’nde muhafaza edilen mukaddes emanetlere de ev sahipliği yapmanın şerefini taşı-
               maktadır.





















                Görsel 4.11:  Peygamber Efendimizin (s.a.v.) Topkapı Sarayı’nda koruma altında olan su tası, mühür muhafazası ve mührü

                   Peygamberimize (s.a.v.) öyle aşk ve sevgi duyulmuştur ki iman ve kahramanlık sembolümüz
               olan ordumuzun askerine “Mehmetçik” denilerek Peygamberimizin (s.a.v.) adını hatırlatan bir
               isimlendirme yapılmıştır. Yeryüzünde Peygamber’in (s.a.v.) ismini, milli bir sembol hâline getiren
               tek millet Türkler olmuştur. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) isminde bir hayır olduğuna inanan Müslü-
               manlar asırlar boyunca Yunus Emre’nin dizelerini dillerinden düşürmemiştir:
                    “Âşık Yunus neyler dünyayı sensiz
                     Sen hak peygambersin şeksiz gümansız
                     Sana uymayanlar gider imansız
                     Adı güzel kendi güzel Muhammed”
                                                   43
               42. bk. Annemarie Schimmel, Hazreti Muhammed, s. 142-144.
               43. Burhan Toprak, Yunus Emre Divanı, s. 180.
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22