Page 35 - Dinler Tarihi 4. Ünite
P. 35
DİNLER TARİHİ
Taoizm’de “Wu Wei (Vu vey: Eylemsizlik) Prensibi”; mutluluğun kaynağı tabiatta ey-
lemsizlik ve mevcutla yetinip olana razı olmaktır. Örneğin iyi bir yönetici, devlet işlerine
en az müdahale eden yöneticidir. Yöneticiler, daha az hırslı olmalı, daha az kontrol etme-
li, ahlaklı olmalı ve insanlara baskı yapmamalıdır. Bir ülkede çok fazla yasaklamanın olma-
sı, çok sayıda yasanın çıkartılması, aşırı tedbirlerin alınması, halkı fakirleştirir ve hırsızlığı
artırır. İnsanlar yasalardan kurtulmak için çeşitli hilelere başvurmaya başlar. Yine bir Ta-
oist için bu, kişinin davranışlarının hırsla, açgözlülükle ve bencillikle yönlendirilmemesi
anlamına gelir. Hayatı doğal akışı içinde yaşamak olarak yorumlanmaktadır.
Laozi savaşa karşıdır. Toplumun huzuru için barışın önemine vurgu yapar. Devlete olumlu
bakmaz, maddi ilerlemeyi küçümser, birçok kurum ve memuriyetleri gereksiz görür. Ona göre
Tao’nun devleti, sessiz ve kendi kendine yürümeli, belirli bir ideali ve bir hedefi olmamalıdır.
Taoizm’de Ritüeller
Taoizm’de ritüeller, eski Çin dinlerinden mistik ve büyüsel unsurlar ile Budizm’den yoga ve
meditasyon dâhil birçok ritüelden meydana gelir. Başlangıçta Taoizm’in amacı, gerçek mutlu-
luğa ulaşmak ve bu dünyada ölümsüzlüğü elde etmektir. Bu amaca ulaşma da Tao ile birlikte
olmaya, "wu wei"(eylemsizlik) ilkesini uygulamaya, şiddet ve kibirden uzak durmayı ve tevazu
sahibi olmaya bağlıdır.
MÖ 2. yüzyıldan iti-
baren Budizm’in etkisiyle
rahiplik teşkilatı ortaya
çıkmış, manastırlar inşa
edilmiş ve ritüeller ra-
hipler aracılığıyla yerine
getirilmeye başlanmıştır.
Tao ile irtibat kurabilmek
için büyü ve tılsım gibi
pratiklere başvurulmuş-
tur.
Taoistlerin mabedi-
ne "miao", manastırla-
rına "kung" ve manastır
mabedine "kuan" den-
mektedir. Buralarda çok
sayıda tanrı ve tanrılaş-
tırılmış kahramanlıların
resimleri yer almaktadır.
Dua eden Taoistler
115
