Page 39 - Dinler Tarihi 4. Ünite

DİNLER TARİHİ

ye başladığı görülmektedir. Böylece bir tarafta iyilik
tanrısı Ahura Mazda (Hürmüz), diğer tarafta da kötü- TARTIŞALIM
lük tanrısı Angra Mainyu (Ehrimen) şeklinde düalist bir
tanrı anlayışı ortaya çıkmıştır. 21 Mecusilik’teki bakireden
doğacağına inanılan Saoşyant
Saoşyant: Mecusilik’te zamanın sonuna doğru inancı ile Yahudilik ve
geleceği beklenilen kurtarıcıdır. Zerdüşt’ün soyundan Hıristiyanlık’taki Mesih düşüncesi
olan ve bakireden doğacağına inanılan Saoşyant ile arasında bir bağlantı var mıdır?
yeryüzünde iyilik tekrar hâkim olacaktır. Tartışınız.
Kutsal Kitap: Mecusilerin kutsal kitabına Avesta denilmektedir. Avesta’nın içinde Zerdüşt’e
ait olduğu düşünülen bölüme de Gathalar ismi verilmektedir. Ayrıca Sasaniler Dönemi'nde din
adamları tarafından Avesta’ya yorum (tefsir) olarak yazılıp derlenen metinlere de Zend-Avesta
ismi verilmektedir. 22

Ölüm ve Ölüm Sonrası: Bir kişi öldüğünde onun cesedi mutlak anlamda kirli sayılır. Bu ce-
sedin hava, su, ateş ve toprağı kirletmemesi için ölü yakılmaz, gömülmez, suya atılmaz. Bunun
yerine yerleşim yerinden oldukça uzakta bulunan yüksek bir tepede inşa edilmiş Dahme veya
Sessizlik Kulesi denilen yere konulur. Cesetler burada parçalanarak akbaba ve benzeri yırtıcı
hayvanlar tarafından yenilerek yok edilir. Kalan kemikler de Dahme’nin içindeki bölümlere ko-
nulur.

Dahme veya Sessizlik Kulesi

Ölüm sonrası kişinin ruhu, ilahî âleme doğru yükselir. Burada sorguya çekilir. Dünyadayken
yaptığı amelleri bir terazide tartılır. Şayet iyilikleri ağır basarsa, Cinvat denilen köprüden rahat-
lıkla geçip cennete gireceğine; eğer kötülükleri ağır basarsa köprüden geçemeyip Cehenneme
düşeceğine inanılır.

Ateş: Mecusilik’te en merkezî inançlardan biri de ateştir. Mecusilikte ateş, Ahura Maz-
da’nın sembolü olarak görülür. Kutsal ateş (Ataş Bahram) aracılığıyla Mecusiler, Ahura Maz-
da’ya yakarır ve ondan yardım isterler. Bundan dolayı mabedlerine de ateşgede denilmektedir.
Kutsal ateşin olmadığı yerlerde, güneşe dönerek ritüeller gerçekleştirilir. Zira güneş, Ahura
Mazda’nın sembolü ve ateşin kaynağı olarak kabul edilir.

21 Mehmet Alıcı, "Mecusilik", Dinler Tarihi El Kitab, s. 252-258.
22 Ekrem Sarıkçıoğlu, Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, s. 125.

119