Page 7 - 11. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite
P. 7

Allah Resulü (s.a.v.), Taif dönüşü Nevfel kabilesinin lideri Mut’im b. Adiyy’in himaye et-
            mesiyle güvenli bir şekilde Mekke’ye girdi.  Diğer Arap kabileleri ile görüşmelerini yo-
                                                    15
            ğunlaştıran Peygamberimiz (s.a.v.), İslam’a davet ettiği muhataplarından Kureyş’e karşı
            kendisini desteklemelerini istiyordu. Fakat hiçbir Arap kabilesi onun bu çağrısına olumlu
            cevap  vermedi.  Nihayet  Akabe’de  gerçekleştirilen  görüşmeler  neticesinde  Medineliler,
            Hz. Peygamber’in davetini kabul ettiler. Böylece Müslümanların hicret yurdu belli oldu.
            Bundan sonra atılacak ilk adım, Mekke’de zor şartlar altında yaşayan Müslümanları, kar-
            deşçe karşılanacakları Medine’ye ulaştırmak olacaktı. 16
            Medine’ye hicretin başladığını ve Müslümanların gruplar hâlinde Mekke’yi terk ettiklerini
            gören müşrikler, onların Medine’de güç oluşturacağından endişe ettiler. Bu sebeple Hz.
            Peygamber’i öldürmeye karar verdiler. Mekkelilerin niyetini öğrenen Allah Resulü (s.a.v.),
            622 yılında Medine’ye hicret etmek için Hz. Ebu Bekir ile buluştu. İki hicret yolcusu Sevr
            Mağarası’nda birkaç gün kaldıktan sonra daha önceden anlaştıkları bir rehberle 622 yılın-
            da Medine’ye doğru hareket ettiler. Yaklaşık sekiz günlük bir yolcuğun ardından Medine
            yakınlarında bulunan Kuba’ya vardılar. Burada bir süre kaldıktan sonra asıl hedefleri olan
            Medine’ye ulaştılar.
                              17
            Hz. Muhammed’in (s.a.v.) davetini daha iyi şartlarda yerine getirmek için gerçekleştirdiği
            hicretten sonra İslami tebliğ yeni bir boyut kazandı. Bu çerçevede kardeşlik uygulaması ile
            Müslümanları birleştiren, Medine Sözleşmesi ile farklı gruplara bir arada yaşamayı öğreten
            faaliyetler gerçekleştirildi.  Hz. Peygamber, Medinelile-
                                   18
            ri anlaşmaya dayalı olarak birleştirdikten sonra Medine
            dışındaki farklı din ve ırklara sahip insanlarla dinî, siyasi
            ve ticari ilişkilerde bulundu. Hz. Peygamber’in davetini
            daha geniş kitlelere duyurma girişimi olan bu adımlara
            muhatapları düşmanca karşılık verdiler. Bu sebeple baş-
            ta Mekke müşrikleri olmak üzere Yahudi ve Hıristiyan-
            larla Müslümanlar arasında çatışmalar meydana geldi.
            Yaşanan siyasi ve askerî gelişmeler sonrasında Mek-
            kelilerle  628  yılında  Hudeybiye  Barış  Antlaşması  im-
            zalandı. Daha sonra Hz. Peygamber, Arap Yarımada-
            sı’nda bulunan kabilelere ve komşu devletlere İslam’a
            davet mektupları göndermeye başladı.
                                                19
            Mekkelilerin  Hudeybiye  Barış  Antlaşması’nı  bozması
            üzerine  Mekke  şehri  Müslümanlarca  630  yılında  fethedildi.  Bu  yeni  du-   Görsel 1.3
            rum, Medine’yi Hicaz’ın yeni siyasi merkezi hâline getirmişti. Bu nedenle   Hz. Peygamber’in
            Arabistan’ın çeşitli bölgelerinden Hz. Peygamber’e biat etmek için kabile-  davet mektuplarında
            leri temsilen heyetler gelmeye başladı. Bu yüzden bu yıla “Elçiler Yılı” adı   kullandığı mühür
            verildi. Allah Resulü (s.a.v.) gelen heyetleri Medine’de birkaç gün misafir
            edip onlara İslam’ın esaslarını öğretmişti. Bununla da kalmayıp kendile-
            riyle birlikte  onlara dinlerini öğretecek öğretmenler de göndermişti.  Hz.
                                                                           20
            Peygamber, Mekke’de başlayan davetini böylece bütün Arap Yarımada-
            sı’na ulaştırmış oldu.

            15 İbn Hişam, es-Sîre, C 2, s. 20.
            16 İbn Hişam, es-Sîre, C 2, s. 63-84.
            17 İbn Hişam, es-Sîre, C 2, s. 124-139.
            18 bk. Muhammed Hamidullah, İslam Peygamberi, C 1, s. 188-210.
            19 bk. Âdem Apak, Siyer-i Nebi, C 1, s. 205-371.
            20 İbn Hişam, es-Sîre, C 4, s. 205-247.


                                                       19
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12