Page 5 - 11. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite
P. 5

Nihayet belli bir zaman sonra Cebrail (a.s.) tekrar geldi. Vahyin ağırlığı altında heyecana
            kapılan Hz. Peygamber, önceki gibi yine evine koştu. Ancak sonrasında nazil olan ayetler
            ona ilk vazifesini hatırlatıyordu:
            “Ey örtüsüne bürünen (Peygamber)! Kalk ve insanları uyar. Sadece rabbini büyük
            tanı. Nefsini arındır. Şirkten uzak dur.” 5
            İlahi tebliğin insanlara ulaştırılma zamanının geldiğine işaret eden bu ayetler üzerine Hz. Pey-
            gamber, başta eşi Hz. Hatice olmak üzere ailesini, risaletini kabul etmeye çağırdı. Davetin gizli
            olarak devam ettiği bu süreçte Hz. Hatice ile birlikte kızları Zeynep, Rukiyye ve Ümmügülsüm
            İslam’a girdiler. Daha sonra yanında büyüyen yeğeni Hz. Ali ile hizmetlisi Zeyd b. Harise de
            Müslüman oldular. Aile dışından bu çağrıya kulak veren ilk kişi  Ebu Bekir (r.a.) oldu. 6
            Peygamberliğin dördüncü yılında, “Ey Muhammed! Şimdi sen, sana emrolunanı açıkça
            ortaya koy ve Allah’a ortak koşanlara aldırış etme...”  ve “(Önce) en yakın akrabanı
                                                                7
            uyar. Müminlerden sana uyanlara kanatlarını indir. Eğer sana karşı gelirlerse ‘Şüphe-
            siz ben sizin yaptıklarınızdan uzağım’ de.”  ayetlerinin inmesiyle birlikte gizli davet süreci
                                                     8
            sona ermiş, açıktan davet aşamasına geçilmiş oldu. Bu ayetlerin ilki, gizli davetin sona erdiğini
            haber verirken diğeri davete kimlerle başlanması gerektiğini açıklamıştır. Allah Resulü (s.a.v.),
            bunun üzerine en yakın akrabası olan Abdulmuttaliboğullarını ve daha geniş kabile grubu olan
            Haşimoğullarını İslam’a davet etti. Hz. Peygamber’in amcası Ebu Talib, atalarının dinini terk
            etmeyeceğini ancak kendisine davetinde destek olacağını söyledi. 9
            Tebliğin ilk  yıllarında İslam çağrısına kayıtsız kalan Kureyş’in ileri gelenleri putlara tapmayı eleş-
            tiren ayetlerin  gelmesiyle birlikte Hz. Muhammed’e (s.a.v.) karşı tavır göstermeye başladılar.
                        10
            İlk olarak kendisini yalanlayıp ona şair, sihirbaz, kâhin diyerek iftirada bulundular. Hz. Peygam-
            ber’in  davetini bu şekilde engelleyemeyince ona dünyevi menfaatler teklif etmeyi denediler.
            Peygamber Efendimiz kendisine yapılan bu teklifleri kesin bir dille reddetti. Ebu Talib, Kureyş’in
            baskılarından bunaldığı bir zamanda yeğenine bu davadan vazgeçmesini tavsiye etti.  Ancak
                                                                                       11
            aldığı cevap kararlılık ifade ediyordu:
            “Güneşi sağ elime, ayı sol elime verseler davamdan vazgeçmem. Ya Allah bu dini üstün kılar
            ya da ben bu uğurda ölürüm.” Allah Resulü’nün (s.a.v.) bu sözü üzerine amcası, bedeli ne
            olursa olsun kendisini koruyacağına dair söz verdi.
                                                         12

                         Asr-ı Saâdetten Bir Yaprak


               Allah Resulü’nün (s.a.v.) amcasının oğlu Abdullah b. Abbas, ambargo sürecinde Haşi-
               moğullarının yaşadıklarını şöyle anlatır: “Mahallede üç yıl kuşatma altında kaldık. Bizden
               biri, ailesinin geçimini kazanmak için çarşıya çıktı fakat ona hiçbir şey satılmadı. Bu boykot
               sebebiyle aramızda ölenler oldu. Hatta birisi, bir deri parçasını buldu; açlık sebebiyle onu
               öğüterek suyla karıştırdı ve yedi.”
                                                                                                (Belâzurî, Ensab, C 1, s. 135-136.)


              5 Müddessir suresi, 1-5. ayetler.
              6 İbn Hişam, es-Sîre, C 1, s. 250-269.
              7 Hicr suresi, 94. ayet.
              8 Şuara suresi, 214-216. ayetler.
              9 Belâzurî, Ensab, C 1, s. 118-119.
            10 bk. Yunus suresi, 18. ayet; Enbiya suresi, 98, 99. ayetler; Furkan suresi, 55. ayet.
            11 bk. Âdem Apak, Siyer-i Nebi, C 1, s. 107-131.
            12 İbn Hişam, es-Sîre, C 1, s. 284-285.


                                                       17
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10