Page 16 - 9. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 2. Ünite

PEYGAMBERİMİZİN HAYATI

İslam’ın azılı düşmanlarından Nadr b. Hâris’in şu sözleri Hz. Peygamber’in ahlakının
üstünlüğünü müşriklerin bile itiraf ettiğini ispat etmektedir: “Ey Kureyş topluluğu! Vallahi
başınıza öyle bir iş gelmiştir ki artık üstesinden gelemezsiniz. Muhammed, daha gençken
aranızda en hoşnut olduğunuz, en doğru sözlü ve en fazla güvendiğiniz kimse idi. Nihayet
saçlarına ak düşüp olgunlaştığında size bu getirdiğiyle gelince siz ona sihirbaz dediniz.
Hayır! Vallahi o sihirbaz değildir.” 34

KÜRSÜ SENİN!

Hz. Peygamber’i insanlar için bir rehber, model ve ideal bir örnek (üsve-i hasene) ola-
rak takdim eden Kur’an-ı Kerim, insanlardan Peygamber’e (s.a.v.) uymalarını istemiştir.

Peygamberimizi (s.a.v.) örnek bir insan yapan erdemleri araştırarak hayatınızdan
bu erdemlere uygun örnekleri sınıfta paylaşınız.

5. Peygamberimizin Hira’da Tefekkür Günleri
Mekke, Hz. İbrahim ve oğlu İsmail’den (r.a.) sonra zaman içinde putperest inancın kök
saldığı bir şehir hâline geldi. Hz. Peygamber, böyle bir şehirde doğmuş ve inkârcı bir
toplum içinde yetişmişti. Buna karşılık hiçbir zaman putlara tapmamış, cahiliyenin çirkin
âdetlerinden uzak kalmayı başarmıştı. İlerleyen zamanlarda kendisinin ve kavminin içinde
bulunduğu durumu tefekkür edebilmek için yalnız kalmayı arzu etmeye başlamıştı. Hz.
Peygamber kötü alışkanlıklara sahip toplumundan uzaklaştığı ve ruhuna ağırlık veren
sorulara cevap aradığı bu dönemi için “… Bana yalnızlık sevdirildi…” buyurmuştur.
35
Allah Resulü (s.a.v.) , putlara tapmanın anlamsızlığı sonucuna varmasına rağmen neyi nasıl
yapacağını bilememenin sıkıntısıyla dedesi Abdülmuttalib ve diğer bazı Mekkeli haniflerin
yaptığı gibi Hira’da münzevi bir hayat yaşamaya başladı. 36

“Hira Dağı Mekke’nin kuzeydoğusunda Kâbe’ye yaklaşık
BİLGİ 5 km uzaklıktadır. Cebel-i Nur adıyla da bilinir. İnsanlara
DURAĞI en doğru yolu gösteren vahiy nurunun bu dağdaki
bir mağaraya inmiş olmasından dolayı bu adı aldığı
sanılmaktadır. Muhammed Hamidullah ise geceleyin
yollarını kaybedenlere yardım etmek amacıyla üzerinde
ateş yakılmış olabileceği ihtimalini ileri sürmekte ve
Nur ismini ‛yollarını kaybedenlere doğru yolu gösteren’
anlamında yorumlamaktadır.”
(Fuat Günel, “Hira”, DİA, C 18, s. 121.)

34 İbn Hişâm, es-Sîre, C 1, s. 320.
35 bk. Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 3.
36 Belâzürî, Ensâb, C 1, s. 92-93, 116.

48