Page 15 - 9. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 2. Ünite
P. 15
2. ÜNİTE
güvenir, sözünün doğruluğunu bilir, şehir dışına çıkarken değerli eşyalarını ona emanet
ederdi. İyi bir aile reisi, müşfik bir baba, dürüst ve başarılı bir tüccar olan Hz. Peygamber
hep örnek alınan bir şahsiyet olmuştur. Haksız rekabetlerin olduğu bir toplumda Hz. Mu-
hammed (s.a.v.) , herkesin kendisine güven duyduğu bir kişiydi.
Allah Resulü (s.a.v.) aynı zamanda bir vefakârlık abidesiydi. Kendisiyle muhatap olan bir
insanı yıllar geçse bile unutmaz, karşılaştığında onu memnun edecek ikramlarda bulu-
nurdu. İlk vahyin ardından Allah Resulü’nün (s.a.v.) yaşadığı korku üzerine Hz. Hatice’nin
onu teselli ederken sarf ettiği şu sözleri Resul-i Ekrem’in İslam öncesi ahlaki durumunu
açıkça ortaya koyar: “Allah seni hiçbir zaman utandırmaz. Çünkü sen akrabanı koruyup
gözetirsin. Borçluların borcunu ödersin. Doğruluktan ayrılmazsın. Düşküne, fakire yardım
edersin; misafirleri ağırlarsın. Muhtaçların ihtiyaçlarını karşılarsın.” 32
Peygamberimiz (s.a.v.) emanete riayet konusunda son derece titizdi. Bu sebeple Mekkeli
müşrikler bile değerli eşyalarını ona teslim ederdi. Allah Resulü (s.a.v.) , hicret esnasında bu
emanetlerin sahibine sağlam bir şekilde teslim edilmesinin derdine düşmüş ve bu konuda
Hz. Ali’yi görevlendirmişti.
33
Okuma Vakti Hudeybiye Barışı sonrası ticaret için Şam’a giden Kureyş kafilesi içinde
Ebu Süfyan b. Harb de vardı. O esnada Şam bölgesinde bulunan Bizans
hakkında bilgi almak maksadıyla Mekkelileri
Kralı, Hz. Muhammed
(s.a.v.)
huzuruna davet etti. Kral, davete icabet eden heyetin içinden soyca Hz.
Peygamber’e en yakın olan Ebu Süfyan’ı yanına çağırarak:
— Peygamber olduğunu söyleyen zat hakkında bu adama bazı sorular
soracağım. Yalan söylerse bana haber verin, diyerek huzurunda
bulunanların şahitliğini istedi.
Ebu Süfyan, arkadaşlarının yalanını ortaya çıkarmasından utandığından
gerçekleri söylemekten başka çıkar yol olmadığını gördü. Kral ilk önce
Hz. Peygamber’in soyunun nasıl olduğuna dair bir soru sordu. Ebu
Süfyan, onun nesebinin temiz olduğunu belirtince Kral, kavimleri içinden
daha önce peygamberlik iddiasında bulunan olup olmadığını bilmek
istedi. Ebu Süfyan ondan önce aralarında böyle bir dava ile çıkmış
kimse olmadığını söyledi. Bunun üzerine Kral, Hz. Muhammed’in (s.a.v.)
peygamberlik sözünden önce hiç yalan söyleyip söylemediğini sordu.
Ebu Süfyan, onu yalancılıkla hiç itham etmediklerini haber verdiğinde bu
kez kral onun ahde vefasını öğrenmek istedi. Ebu Süfyan, şimdiye kadar
onun sözünden dönmediğini beyan etti.
(Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 1.)
32 Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 3.
33 İbn Hişâm, es-Sîre, C 2, s. 124-126.
47

