Page 15 - 7. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite

PEYGAMBERİMİZİN MEKKE YILLARI 1. ÜNİTE

Müşrikler, Müslümanların Habeşistan’a hicret etmesinden büyük rahatsızlık duydular. Bu
hicreti engellemek için içlerinden seçtikleri Amr b. As ve Abdullah b. Ebi Rebia’yı Habeşistan hükümdarı
Necaşi’ye gönderdiler. Amaçları, hicret eden Müslümanları Mekke’ye geri getirmekti. Necaşi, Kureyşli
temsilcileri dinledikten sonra hicret edenleri de dinlemek istedi. Necaşi’nin huzuruna muhacirleri
temsilen gelen Cafer (r.a.) şu konuşmayı yaptı:

“Ey Hükümdar! Biz cahilce yaşayan bir topluluktuk. Putlara tapıyor, ahlaksızlık yapıyor,
akrabalık bağlarını çiğniyor ve komşuluk haklarını tanımıyorduk. Güçlülerimiz zayıflarımızı eziyordu.
Biz böyle bir yaşantı içindeyken, Allah bize, aramızdan soyunu, doğruluğunu, güvenilirliğini ve
namusluluğunu bildiğimiz bir peygamber gönderdi. Bu peygamber, bize Allah’ı bir bilmeye ve
O'na ibadet etmeye, bizim ve babalarımızın taptığı taşları ve putları bırakmaya çağırdı... Bundan
başka peygamber bize, sadece Allah’a ibadet etmemizi ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmamamızı
emretti. Bize namazı emretti. Biz de onu tasdik ettik ve ona inandık. Allah tarafından kendisine
bildirilenlere uyduk. Fakat kabilemiz bizi rahat bırakmadı. Bize işkence yaptılar. Bizi Allah’ın
yolundan döndürmeye, daha önce yaptığımız kötülükleri tekrar yaptırmaya uğraştılar. Bizler de bu
baskılardan kaçarak senin ülkene göç ettik. Seni başkalarına tercih ettik. Senin koruyuculuğunu
istedik. Yanında bize zulüm yapılmayacağını umduk.” 41

Bu sözlerden sonra Cafer b. Ebi Talib‘in (r.a.) okuduğu Kur’an’ı dinleyen Necaşi, Müslümanları
teslim etmeyeceğini söyledi. Müşriklerin temsilcilerini, getirdikleri hediyeleriyle birlikte geri gönderdi.
Habeşistan’a hicret eden Müslümanlar, müşriklerin baskısından kurtuldular ve oradaki özgürlük
ortamında dinlerini rahatça yaşama imkânı buldular. Habeşistan Kralı Necaşi, ilerleyen dönemde
Müslüman olmuş, vefat ettiğinde Peygamberimiz Medine’de sahabileriyle onun gıyabi cenaze
42
namazını kılmıştır. Habeşistan'a göç eden Müslümanlardan bazıları Medine’ye hicretten önce
Mekke’ye döndüler. Bazıları da hicretten sonra Medine’ye geldiler.

SİZ OLSAYDINIZ?

Habeşistan’a hicretin başladığı ilk günlerde Hz. Ebu Bekir de hicret etmek isteyenler-
den biriydi. Allah Resulü'nden izin aldı ve yola koyuldu. Yolda İbnu'd-Dügunne ile karşılaştı.
Hz. Ebu Bekir’e nereye gittiğini sordu. Hz. Ebu Bekir de: “Huzur içinde Rabb'ime ibadet ede-
bileceğim bir yere gitmek istiyorum.” dedi. İbnu'd-Dügunne, “Olur mu Ebu Bekir? Senin gibi
bir adam kovulur mu? Sen toplumumuz için bir hazinesin. Yoksulu, fakiri doyurursun, herke-
se merhamet gösterirsin. Haydi, memleketine dön. Ben seni korumam altına alıyorum. Sen
kendi şehrinde Rabb'ine ibadet etmeye devam et.” Teklifi kabul eden Hz. Ebu Bekir ile şeh-
re giren İbnu'd-Dügunne halka şöyle seslendi: “Ben Ebu Bekir’i korumam altına aldım. Bun-
dan sonra kimse ona kötü muamelede bulunmasın.” Mekkelilerin tek bir şartı vardı: “Ebu
Bekir evinde nasıl isterse Rabb'ine ibadet etsin ama evinin dışında ibadet ve dua etmesin.”
Bunun üzerine Hz. Ebu Bekir sadece evinde ibadet etti. Fakat müşrikler İbnu'd-Dügunne’ye
“Ebu Bekir’in evinden Kur’an sesi geliyor, biz buna tahammül edemiyoruz, ya o sessiz ibadet
etsin ya da sen korumanı geri çek.” diye yakındılar. Bunun üzerine İbnu'd-Dügunne Hz. Ebu
Bekir’e gelerek durumu anlattı. Hz. Ebu Bekir bu teklif karşısında…
• Hz. Ebu Bekir nasıl cevap vermiş olabilir?
• Siz böylesi bir durumda ne cevap verirdiniz?

41 İbnü’l Esîr, el-Kâmil, C 2, s. 79–80.
42 bk. Müslim, Cenaiz, 65.
25