Page 14 - 7. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite
P. 14

7. SINIF                     PEYGAMBERİMİZİN HAYATI



        Hz. Muhammed Allah’ın kulu ve peygamberidir.” diyerek Müslüman olduğunu açıkladı. Ebu Zer’in
        (r.a.) bu hâli Mekkelileri âdeta çileden çıkarttı. Hep birlikte Ebu Zer’in (r.a.) üzerine atılıp onu dövmeye
        başladılar. Peygamberimizin amcası Abbas onu müşriklerin işkencesinden kurtardı. Ertesi gün tekrar
        Kâbe’ye giden Ebu Zer (r.a.) yine: “Şahitlik ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur. Ve yine şahitlik ederim
        ki Hz. Muhammed, Allah’ın kulu ve peygamberidir.” dedi. Ebu Zer’i (r.a.) gören Mekkeliler: “Anlaşılan,
        bunun aklı başına gelmemiş.” diyerek onu tekrar dövmeye başladılar. Bayıltıncaya kadar dövdüler.
        Öldüğünü sanıp bıraktılar. Tüm bu yapılanlara rağmen Ebu Zer (r.a.) inancından dönmedi. 37

               İşkenceye uğrayanlar sadece Bilal (r.a.), Yasir’in ailesi ve Ebu Zer (r.a.) değildi. Habbab b. Eret
        (r.a.), Süheyb-i Rumi (r.a.), Abdullah b. Mesut (r.a.), Peygamberimizin en yakın dostu Ebu Bekir (r.a.) gibi
        pek çok Müslüman, müşriklerin hakaret ve işkencelerine maruz kaldılar.  Peygamberimiz, geçmişte
                                                                           38
        de peygamberlere ilk inananların böylesi eziyet ve zulümlere uğrayıp öldürüldüklerini anlatarak
        Müslümanlara daima sabrı tavsiye ediyordu. Müslümanlar, Peygamberimizden ve kalplerindeki
        imandan güç alarak, bir olan Allah’a (c.c.) iman etmekten ve ibadetlerini yerine getirmekten geri
        durmadılar. Din ve ibadet özgürlüğünün engellenemeyeceğini ve sabrın sonunda zafer olduğunu
        bizzat yaşantılarıyla insanlığa öğrettiler.
               Habeşistan’a Hicret

               Hicret, sözlükte “terk etmek, ayrılmak, bir yerden başka bir yere göç etmek” anlamlarına
        gelir. İslami bir terim olarak hicret kavramı ile “Hz. Muhammed (s.a.v.) ve arkadaşlarının 622 yılında
        Mekke’den Medine’ye göç etmeleri” kastedilir. Genel anlamda ise bir göçü hicret yapan, sadece
        amacı ve niyetidir. Yani, asıl hicret kişinin kendisini Allah yolundan alıkoyan her şeyi terk etmesidir.
                                                                                                   39
        Peygamberliğin beşinci senesinde, Mekke'de her ailenin en az bir ferdi Müslüman olmuştu. Baskı altında
        tutulan, ibadet etme özgürlüğü ellerinden alınan Müslümanlar, Peygamberimizin yönlendirmesiyle
        bugünkü adı Etiyopya olan Habeşistan’a hicret etti. Habeşistan’a ilk hicret, 615 yılında on iki erkek
        ve dört kadın tarafından yapıldı. Hicret edenlerin güvenlik içinde oldukları haberi Mekke’ye ulaşınca
        ertesi yıl daha kalabalık bir grup Habeşistan’a göç etti. Hicret edenlerin toplam sayısı yüz kişi kadardı.
                                                                                                   40
        Göç edenler yalnızca zayıf ve güçsüz Müslümanlardan değil, toplumun her kesiminden ve değişik
        kabile mensuplarından oluşuyordu. Peygamberimizin kızı Rukiye ile damadı Hz. Osman,  amcası Ebu
        Talip’in oğlu Cafer b. Ebî Talip de (r.a.) hicret edenler arasındaydı.






















                             7.1.10. Günümüzde de çeşitli sebeplerle göçler devam etmektedir.

        37 İbn-i Sâd, Tabakât, C 4, s. 211.
        38 İbnü’l-Esîr, el-Kâmil, C 2, s. 22–30.
        39 Ahmet Önkal , “Hicret”, TDV İslam Ansiklopedisi, C 17, s. 458.
        40 İbn-i Sâd, Tabakât,  C 1, s. 203–207.
                                                       24
                                                       24
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19