Page 13 - 5. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 5. Ünite

5.ÜNİTE

Üsame b. Zeyd

Üsame b. Zeyd (r.a), Resulullah’ın peygamberlik görevinin beşinci yılında doğdu. Babası,
Efendimizin yanında yetiştirdiği Zeyd b. Hârise (r.a) idi. Zeyd (r.a) daha küçükken Efendimizin
çok sevdiği kimselerden biriydi. Sonra Peygamberimiz ona hürriyetini vermiş ancak yanından
da ayırmamıştı. Zeyd (r.a), ailenin bir ferdi sayılırdı. Müslüman olduktan sonra Efendimizin
(s.a.v) en çok sevdiği kimselerden biriydi. Annesi ise Efendimizin (s.a.v) dadısı Ümmü Eymen’di
25
(r.a). Bu sebeple çok defa “Ümmü Eymen, annemden sonra annemdir.” derdi.
İşte bu sebeplerle Üsâme (r.a), Resulullah’ın (s.a.v) yakını ve adeta manevi torunuydu.
Onu, kendi torunlarından hiç ayrı tutmazdı. Bir dizine Hz. Hasan’ı, diğer dizine Üsâme’yi (r.a)
oturtur ve “Allah’ım, ben bunları seviyorum, sen de sev!” diye dua ederdi. Üsâme (r.a), saha-
26
biler arasında da “Resulullah’ın sevdiği kişi” diye tanındı. Hatta Resulullah’ın (s.a.v) Üsâme’yi
çok sevdiğini bilen sahabiler, bazı istekleri için onu aracı yaparlardı.

Peygamber Efendimizin terbiyesinde yetişen Üsâme (r.a), büyüyünce onun sevgisini hak
eden bir genç oldu. Zeki, alçak gönüllü, cesur, yiğit, insanları seven, kendisi de çok sevilen
biriydi. İyi bir eğitimden geçmişti. Ayrıca olağanüstü bir cesarete sahipti. Uhud Savaşı’na katıl-
mak istemiş ancak yaşı küçük olduğu için geri çevrilmişti. Hendek Savaşı’nda ise akıllıca bir iş
yaptı ve Resulullah (s.a.v) izin versin diye boyunu yüksek göstermeye çalıştı. Efendimiz (s.a.v)
çok sevdiği manevi torununun bu isteğini kırmadı. Üsame (r.a) böylece on beş yaşında Allah
(c.c) yolunda kılıç kuşandı.

Huneyn Savaşı’nda Müslüman-
lar bozguna uğradığında, Peygam-
berimizi (s.a.v) savunan toplulu-
ğun içinde Üsame (r.a) de vardı.
Mute’de yaşı on sekizin altında
olmakla birlikte, başkomutan olan
babası Zeyd’in (r.a) yanında savaş-
tı. Babasının Allah’ın (c.c) dinini
yüceltme gibi kutsal bir dava uğru-
na yere yıkılışını gözleriyle gördü.
Üsame (r.a), babasının savaşırken Resim-45: Huneyn Savaşı şehitliği.
bindiği at ile Medine’ye döndü.

Hicretin 11. yılı, Safer ayının sonu idi. Peygamberimiz (s.a.v), Bizanslılarla çarpışmak üzere
müslümanlara acele bir ordu hazırlamalarını emretti. Ertesi gün Üsâme’yi (r.a) çağırarak şöy-
le buyurdu: “Üsâme! Babanın şehit edildiği yere kadar Allah’ın ismi ve bereketiyle git! Seni
bu orduya başkumandan yaptım. Übnâ halkının üzerine ansızın var. Allah seni başarılı kılarsa
27
onların içinde biraz kal.” Sonra Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Sa’d b. Ebî Vakkâs (r.a), Ebu Ubeyde
(r.anhüm) gibi büyük sahabileri de onun emrine verdi.

25 İbn Hacer, İsâbe, C 8, s.169-170.
26 Tirmizi, Sünene, C 5, s. 661.
27 Müslim, Fezâilu’s-Sahabe, 10.

105