Page 33 - Kur'an-ı Kerim 11. Sınıf 2. Bölüm

Kur’an-ı Kerim’i Tanıyalım 1. Ünite

Bu hidayet türleri, bu sıralamaya göre birbirine bağlıdır. Bir sonraki hidayetin gerçekleşmesi için
bir öncekinin meydana gelmesi şarttır. 132

Allah Teâlâ’nın, kullarını zorla doğru yola iletmesi veya doğru yoldan saptırması söz konusu
değildir. Rabb’imiz her insana, hayatında hidayeti tercih edebilecek kadar bir imkân ve süre verir.
Bu süre içinde hidayeti tercih etmesi, kulun isteğine bağlıdır. Ancak tercihini kötü yönde kullanıp
hidayete yönelmeyenlerin ondan mahrum kalması, kaçınılmaz bir sonuçtur. 133

İnanmayan veya başka dini benimseyen bir kimsenin İslam dinine girip Müslüman olmasına
“hidayete ermek” anlamında “ihtida etmek” denir. Sözlükte doğru yola girme, hedefe götüren doğru
134
yolu bularak bu yola girme, yol gösterme demek olan ihtida terim olarak diğer dinleri terk edip İslam
dinini kabul etme, hidayete erme anlamına gelmektedir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), bir kişinin
hidayete ermesine vesile olmanın büyük bir servete kavuşmaktan daha hayırlı olduğunu belirtmiştir:
“Bir kişinin senin aracılığın ile hidayete ermesi, dünya ve içindeki her şeyden daha hayırlıdır.” 135

ARAŞTIRALIM
Hidayete eren ve İslâm'ı seçen (ihtida eden) insanların hayatlarında

meydana gelen değişiklikleri araştırarak bir sonraki derste arkadaşlarınızla
paylaşınız.
Bu konuda aşağıdaki başlıklar size yardımcı olacaktır:

* Neden İslam’ı seçiyorlar?
* İslam’ı seçmelerine ne vesile olmuştur?
* İslam’ı seçtikten sonra hayatlarında ne gibi değişiklikler yaşamışlardır?

Sonuç olarak Fatiha suresinin 6. ayetinde bize öğretildiği şekilde “Bizi doğru yola ilet” diyerek

Yüce Allah’tan hidayeti istemeliyiz. Bu durumumuzu ömür boyu korumak için de salih ameller
işlemeliyiz. Unutmayalım ki Allah Teâlâ, iradesini hak yola dönmek için kullanan ve durumunu
düzelten kimselere aydınlık yolu gösterir.

﴾٦﴿ ۙ ميقتسمْلا َطارصلا اندها َ ۪ َ ْ ُ َ ّ ِ َ ِ ْ ِ

"Bizi dosdoğru yola ilet."

(Fâtiha suresi, 6.ayet)

132 Yusuf Şevki Yavuz, “Hidayet”, TDV İslam Ansiklopedisi, c. 17, s. 474.
133 Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, c. 4, s. 2982-2983.
134 Ahmet N. Serinsu, Mehmet Sürmeli, Arif Alkan, vd., Dinî Terimler Sözlüğü, s. 138.
135 Müslim, İlim 16; Ebû Dâvûd, İlim 10.

51