Page 81 - Fıkıh 4. Ünite
P. 81
4. Ünite - İbadat
Arefe ve Kurban Bayramı günlerine teşrik günleri de-
nilir. Bu günlerde farz namazlardan sonra teşrik tekbiri
getirilir. Teşrik tekbirleri, Zilhiccenin dokuzuncu günü Teşrik Tekbiri
olan arefe gününde, sabah namazında başlayarak bay-
ramın dördüncü gününün ikindi namazına kadar yirmi للاَّلا هٰلا َل ربـْكَا للَا ربـْكَا للَا
ِ ِ ٓ
َ
ّٰ
ّٰ
ُ َ
ّٰ ُ َ
ُ
ُ
ُ
üç vakit, farz namazlarını bitirince bir defa söylenir. ِ ِ
Kurban, şehirlerde veya bayram namazı kılınan diğer دمحْلا للو ربـْكَا للَا ربـْكَا للاو
ّٰ
ُ َ
ّٰ ُ َ
ُ ْ َ
ّٰ َ ُ َ
ُ
yerleşim merkezlerinde, bayram namazından sonra ke-
silir. Bayram namazı kılınmayan yerlerde ise sabah na- "Allah en büyüktür, Allah en
mazı vaktinden itibaren kesilebilir. Hayvanın kesiminden büyüktür. Allah’tan başka ilah
önce mutlaka besmele çekilmesi yani “Bismillahi Allahu yoktur. Allah en büyüktür.
Ekber” diyerek kesilmesi gerekir. Besmelenin kasten Allah en büyüktür.
terkedilmesi, yapılan kesim işlemini ibadet olmaktan Hamd Allah’a mahsustur."
çıkaracağı gibi, hayvanın etini de murdar (haram, yeni-
lemez) kılar. Konuyla ilgili olarak ayet-i kerimede şöyle
buyrulmaktadır: “Allah adı anılmadan kesilen hayvanlardan yemeyin...” Kurban kesilir-
136
ken besmele ve tekbirden sonra En'am suresinin 79, 162 ve163. âyetlerinin okunması
sünnettir.
137
Kurban olarak kesilecek hayvan sol yanı üzerine boğazı kıbleye gelecek şekilde
yatırılır, gözü bir bez ile örtülür, teşrik tekbirleri okunduktan sonra “Bismillahi Allahu
Ekber” denilerek kesilir.
Kurban mali bir ibadettir. Mali ibadetler bizzat mükellef tarafından yapılabileceği
gibi bir başkasına vekâlet vermek suretiyle de yapılabilir. Dolayısıyla kişinin, kurbanlık
hayvanı bizzat kendisinin alması ve kesmesi zorunlu değildir. Peygamberimiz bazen
kendi kurbanını bizzat kendisi kesmiş bazen de Hz. Ali’ye vekâlet vererek kestirmiştir.
Hz. Ali, vekil olarak bu kurbanları keserken de Peygamberimiz kurbanlarının başında
bulunmuştur.
Kurban eti genellikle üç parçaya ayrılır. Bir bölümü sadaka olarak fakirlere ve
ihtiyaç sahiplerine verilir. Bir bölümü hediye olarak akraba, komşu ve misafirlere
ikram edilir. Bir kısmı da nafaka olarak ev halkına bırakılır. Bununla birlikte kurbanın
tamamı fakirlere verilebildiği gibi eş, dost ve akrabası fazla olan kişiler kurban etini
pişirip tamamını onlara ikram edebilirler.
136 En’am suresi, 121. ayet.
137 bk. İbn Mâce, Edâhî, 1
143