Page 81 - Fıkıh 4. Ünite
P. 81

4. Ünite - İbadat


            Arefe ve Kurban Bayramı günlerine teşrik günleri de-
         nilir. Bu günlerde farz namazlardan sonra teşrik tekbiri
         getirilir.  Teşrik  tekbirleri,  Zilhiccenin  dokuzuncu günü        Teşrik Tekbiri
         olan arefe gününde, sabah namazında başlayarak bay-
         ramın dördüncü gününün ikindi namazına kadar yirmi             للاَّلا هٰلا َل ربـْكَا للَا ربـْكَا للَا
                                                                           ِ ِ ٓ
                                                                             َ
                                                                                              ّٰ
                                                                        ّٰ
                                                                                 ُ َ
                                                                                       ّٰ ُ َ
                                                                                      ُ
                                                                                             ُ
                                                                       ُ
         üç vakit, farz namazlarını bitirince bir defa söylenir.             ِ ِ
            Kurban, şehirlerde veya bayram namazı kılınan diğer         دمحْلا للو ربـْكَا للَا ربـْكَا للاو
                                                                                             ّٰ
                                                                                            ُ َ
                                                                                      ّٰ ُ َ
                                                                        ُ ْ َ
                                                                              ّٰ َ ُ َ
                                                                                     ُ
         yerleşim merkezlerinde, bayram namazından sonra ke-
         silir. Bayram namazı kılınmayan yerlerde ise sabah na-          "Allah en büyüktür, Allah en
         mazı vaktinden itibaren kesilebilir. Hayvanın kesiminden      büyüktür. Allah’tan başka ilah
         önce mutlaka besmele çekilmesi yani “Bismillahi Allahu         yoktur. Allah en büyüktür.
         Ekber”  diyerek  kesilmesi  gerekir. Besmelenin kasten            Allah en büyüktür.
         terkedilmesi, yapılan kesim işlemini ibadet olmaktan           Hamd Allah’a mahsustur."
         çıkaracağı gibi, hayvanın etini de murdar (haram, yeni-
         lemez) kılar. Konuyla ilgili olarak ayet-i kerimede şöyle
         buyrulmaktadır: “Allah adı anılmadan kesilen hayvanlardan yemeyin...”  Kurban kesilir-
                                                                           136
         ken besmele ve tekbirden sonra En'am suresinin 79, 162 ve163. âyetlerinin okunması
         sünnettir.
                   137
            Kurban olarak kesilecek hayvan sol yanı üzerine boğazı kıbleye gelecek şekilde
         yatırılır, gözü bir bez ile örtülür, teşrik tekbirleri okunduktan sonra “Bismillahi Allahu
         Ekber” denilerek kesilir.
            Kurban mali bir ibadettir. Mali ibadetler bizzat mükellef tarafından yapılabileceği
         gibi bir başkasına vekâlet vermek suretiyle de yapılabilir. Dolayısıyla kişinin, kurbanlık
         hayvanı bizzat kendisinin alması ve kesmesi zorunlu değildir. Peygamberimiz bazen
         kendi kurbanını bizzat kendisi kesmiş bazen de Hz. Ali’ye vekâlet vererek kestirmiştir.
         Hz. Ali, vekil olarak bu kurbanları keserken de Peygamberimiz kurbanlarının başında
         bulunmuştur.
            Kurban eti genellikle üç parçaya ayrılır. Bir bölümü  sadaka olarak fakirlere ve
         ihtiyaç sahiplerine verilir. Bir bölümü hediye olarak akraba, komşu ve misafirlere
         ikram edilir. Bir kısmı da nafaka olarak ev halkına bırakılır. Bununla birlikte kurbanın
         tamamı fakirlere verilebildiği gibi eş, dost ve akrabası fazla olan kişiler kurban etini
         pişirip tamamını onlara ikram edebilirler.
























         136  En’am suresi, 121. ayet.
         137  bk. İbn Mâce, Edâhî, 1
                                                        143
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86