Page 4 - Ebru 3. Ünite
P. 4

3. ÜNİTE






               NOT EDELİM
              Kıvam artırıcılar hakkında merhum hezârfen üstat Nec-
           meddin Okyay´ın anlattıklarına kulak verelim:
              “Bir tarihte, Üsküdar Özbekler dergâhında elime eski
           ebru örnekleri geçti evlâdım… Lâkin dehşetli pastırma kok-
           tuğunu fark ettim. “Allah Allah, pastırma sarmak için ebru
           kâğıdından başka kâğıt bulamamışlar mı?” diye düşündüm,
           bir mânâ da veremedim. Sonradan bir yazma eserde, ebru
           yapmak maksadıyla hilbe´nin de kitre gibi kullanıldığı bahsi
           gözüme çarptı. İşte o zaman pastırma kokusunun esrarını
           çözer gibi oldum! Zira bu kokuyu pastırmaya veren ve diğer   Hilbe (Boytohumu)
           baharatlar ile karıştırıldıktan sonra etin üstünü kapatacak
           bir tabaka halinde sürülen çemen maddesinin esası, hilbe (boytohumu) dir. Bunun üzerine kendim de tecrübe ettim. İyi
           netice almakla beraber, aradan geçen çok uzun zamana rağmen kâğıdın pastırma kokusunu kaybetmediğini hayretle
           müşahade ettim. Ben bütün lüzûcî (kıvam artırıcı) maddeleri ebru imalinde kullanmışımdır. Ancak bunlar arasında
           sâlep kadar iyi netice veren olmadı. Lâkin hakiki sâlep bulmanın zorluğundan ve bu maddenin pahalılığından, kitre
           üstünde karar eyledim. ”
                                                                                       DERMAN 1977, s. 11.

                                                           Kitre:  Anadolu’nun  farklı  bölgelerinde
                                                        yetişen,  Geven  (Astragalus)  adlı  bodur,
                                                        dikenli bir bitkiden elde edilen plaka ve şerit
                                                        şeklindeki kitre, en çok tercih edilen kıvam
                                                        artırıcı olmuştur. Yılın belli aylarında toplanan
                                                        kitre, geven ağacının gövdesinin çizilmesiyle
                                                        elde edilir. Çizilen yerden sızan sıvı havayla
                                                        temas  ettiğinde  bir  müddet  sonra  sertleşir.
                                                        Sertleşen sıvı kırılarak toplanır ve diğer bir
             Kitre (Astragalus)
                                                        yerinden ikinci kez çizilir ve toplanır. Üçüncü
          ve son kez çizilen ağaç gövdesinden bitkinin en saf özü elde edilir; ebruda kullanılan kitre,
          işte bu üçüncü ve en saf kitredir. Her sızımda kitrenin rengi biraz daha beyaz olmaktadır.
          En iyi ebru yapılabilecek kitre, en beyaz olanıdır. Dolayısıyla kitre alınırken en beyaz
          olanı tercih edilmelidir. Anadolu’nun değişik bölgelerinden toplanan kitreler denenmiş; en
          iyi netice veren ve en uzun süre bozulmadan dayanabilen kitrenin Göller Bölgesi´nden
          toplanan  kitreler  olduğu  tecrübesine  ulaşılmıştır.  Günümüzde  malzeme  temin  eden
          firmalar kitreyi bu bölgeden getirtmektedirler.
            Deniz Kadayıfı: Kitreden sonra en çok kullanılmış ve hali hazırda da kullanılmakta
          olan  kıvam  artırıcı  malzeme,  deniz  kadayıfıdır.  Ebruculuk  bizden Avrupa’ya  geçtikten
          sonra kitre yerine daha çok oralarda tercih edilmiştir.

            Günümüzün iletişim şartları bizi dünya ebru sanatçılarıyla daha rahat haberleşebilir
          hale getirmiş, teknik ve malzeme hususunda bilgiye daha kolay ulaşmamızı sağlamıştır.
          Batıda yaygın olarak kullanılan denizkadayıfı, son yıllarda Türk ebrucuları tarafından da
          kullanılmaktadır.  Süratli  erimesi,  uzun  müddet  sağlamlığını  muhafaza  edebilmesi  gibi
          üstünlükleri sayesinde tercih edilir olmuştur.



                                                       44
                                                       44
   1   2   3   4   5   6   7   8   9