Page 9 -
P. 9

Sofyan Usûlü:                                    Düyek Usûlü:









                Türk Aksağı Usûlü:                              Müsemmen Usûlü:








               Yürük Semai Usûlü:                               Aksak Usûlü:












               5. gELENEKSEL TÜRK MÜZİğİNDE MEŞK gELENEğİ


               Türk mûsikîsinde meşk, hoca ve öğrencisinin birlikte çalışmaları suretiyle sözlü eserler
        ve saz eserleri repertuvarının yüzyıllar boyu nesilden nesile intikalini sağlamış bir eğitim ve
        öğretim yöntemidir. XIX. asrın ilk çeyreğine kadar Türk mûsikîsi öğretimi tamamen bu sisteme
        dayalı olarak devam etmiş, daha sonraları Batı etkisiyle kurulan konservatuvar vb. mûsikî ku-
        rumlarında da meşk kısmen uygulanmış olup günümüzde de belirli ölçülerde sürmektedir.

               Meşk metodunun en büyük faydası talebenin bir eseri, bir çalgıyı, herhangi bir mûsikî
        tekniğini ve icrasını hocasının tarz ve üslubuyla öğrenerek “tavır” denen o ekolü devam ettir-
        mesi olmuştur. “Eser geçme” tabirinin de kullanıldığı meşkte mûsikî eserleri hoca tarafından
        seslendirilir, talebeye usulüyle birlikte bölüm bölüm veya bütünüyle defalarca tekrar edilerek
        ezberletilirdi. Burada eserin herhangi bir notadan öğrenilmesi söz konusu olmadığından ha-
        fızanın çok önemli rolü bulunuyordu. Ayrıca eserlerin usûl vurularak öğretilmesi usûlün öğre-
        nilmesi yanında meşki kolaylaştıran ve sağlamlaştıran bir tekniktir.

               Bir sözlü mûsikî eserinin meşki şu şekilde yürütülürdü: Önce geçilecek eserin güftesi ta-
        lebeye yazdırılır, üzerinde gerektiği kadar durularak doğru telaffuzu ve manasının anlaşılması
        sağlanırdı. Parçanın usulü eser icra edilmeden önce birkaç defa vurulurken talebe de buna
        katılır, böylece parçanın ritmi yerleşmiş olurdu. Ardından usûl eşliğinde eser hoca tarafından
        okunup talebeye tekrar ettirilerek kısım kısım meşk edilir, belirli bir başarı sağlanınca bir bü-
        tün hâlinde talebenin hafızasına yerleştirilinceye kadar defalarca okutturulurdu. Parçanın bu
        ilk meşkinden sonra öğrenciye eseri gelecek derse kadar tekrar etmemesi tembih edilirdi. Bu
        uygulama talebenin kendi başına esere ilave yapmasını ve besteyi bozmasını önlemek için
        gerekli ve önemlidir. Bir hafta sonraki derste eser üzerinde talebenin yanlışları veya bazı te-
        reddütleri varsa bunlar giderilinceye kadar eser tekrar ettirilerek meşk tamamlanırdı.






                                                           52                                                                                                                     53
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14