Page 4 - 12. Sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 5. Ünite

HİNT VE ÇİN DİNLERİ 5. Ünite

Hinduizm’in Tarihçesi
Hinduizm, yaşayan en eski dinlerden
biridir ve herhangi bir kurucuya dayandırıl-
mamıştır.
MÖ 2000'li yılların ortalarında Doğu
Avrupa steplerinden gelen, göçebe ve sa-
vaşçı bir toplum olan Ariler Hindistan'ı istila
etmişlerdir. Onların Hint Yarımadası'nı yavaş
yavaş istila ettikleri bu dönem, aynı zaman-
da farklı kültürlerin birbiriyle karşılaştığı ve
kaynaştığı bir devredir. Aslında Hinduizm, 12.5.2. Hinduizm'in Sembolü
Ari dinî inanç ve gelenekleriyle yerli halkın
dünya görüşlerinin bu dönemdeki karışımı sonucu ortaya çıkan yeni bir dinî sistemin adıdır.
3
Hinduizm, Hint Yarımadası'nda yaşayan Hindu ırkıyla sınırlı bir din olması itibarıyla etnik (millî)
bir dindir. Bu bölgede yaşayan insanların bütün inançlarını ifade eder. 4

Hinduizm’in tarihsel süreci; Klasik Dönem, Orta Çağ Dönemi ve Modern Dönem olmak
üzere üç ana bölümde incelenmektedir. Klasik Dönem Hinduizm, başlangıcından itibaren MS
9. yüzyıla kadar kendi içerisindeki değişimleri içeren özellikleri taşımaktadır. Orta Çağ Dönemi
Hinduizm’i, İslam dini ile tanışıldığı ve ondan etkilenildiği dönemdir. Modern Dönem Hinduizm
19. yüzyıldan sonra Hıristiyanlığın etkisinin görüldüğü 1830 yılından günümüze kadar olan
dönemi ifade etmektedir. 5

Hinduizm’de İnanç Sistemi

Hinduizm’de çok çeşitli tanrılar topluluğu vardır. Sadece belli bir tanrıya tapılmaz.
Neredeyse her gücün ilahlaştırıldığı ve kutsal sayıldığı görülmektedir. Tanrıların sayısını
hesaplamak imkânsızdır. Çok tanrılı bir yapısı olmasına rağmen zamanla bazı tanrılar ön plana
çıkmış ve önem kazanmıştır. 6
Hindu inanç sisteminde öne çıkan tanrısal varlıklar; Brahma, Vişnu ve Şiva’dır. Brahma’ya,
yaratıcı tanrı olarak saygı gösterilir. Brahma, Hindu inancının en eski tanrılarından biri olmasına
rağmen günümüzde en az saygı gösterilen tanrısal varlıktır. Vişnu (koruyucu), dünya düzeninde
ortaya çıkan bozulmaları gidermek için çeşitli şekillerde bedenleşerek yeryüzüne gelir. Tanrı
Vişnu’nun bir bedende veya doğrudan yeryüzüne gelmesine “avatar” adı verilmektedir. Şiva
(yok edici), tanrıdır. Ölümün, hastalığın tanrısı olarak bilinir.

12.5.3. Brahma Vişnu Şiva Devi

3 Ali İhsan Yitik, "Hinduizm", Yaşayan Dünya Dinleri, s. 278.
4 Mahmut Aydın, Ana Hatlarıyla Dinler Tarihi, s. 63.
5 Abdurrahman Küçük; Günay Tümer; M. Alpaslan Küçük, Dinler Tarihi, s. 173.
6 Günay Tümer, “Brahmanizm”, TDV İslam Ansiklopedisi, C 6, s. 329.
127