Page 5 - 11. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 4. Ünite

kızmak yerine, “Hurmaları taşlama da altına düşenleri ye.” diyerek doğrusunu öğretti. Bu-
nunla yetinmedi, başını okşayarak “Allah’ım onun karnını doyur.” duasıyla Rafi’yi (r.a.) se-
7
vindirdi.
Hz. Peygamber çocukların kişiliklerine saygı gösterirdi. Temim kabilesini temsilen Medi-
ne’ye gelen heyette Amr adında bir çocuk bulunuyordu. Amr, kendisine verilen bekçilik gö-
revi için eşyaların başında kalmıştı. Hz. Peygamber’in heyettekilere verdiği hediyelerden
kendisinin de nasibi olduğunu ancak Allah Resulü’nün (s.a.v.) yanına varınca öğrenmişti.
Nitekim heyettekilerden hiçbirinin mahrum kalmasını istemeyen Allah Resulü (s.a.v.) sor-
muş soruşturmuş küçük Amr’a da hediyesini vermişti. Sadece hakkı teslim edilen Amr
8
değil, Hz. Peygamber ile oyun oynayan çocuklar da onunla beraber mutlu zamanlar ge-
çirirdi. Ensar çocuklarından beş yaşındaki Mahmud b. Rebi, kendisine suyla şaka yapan
Nebi’nin (s.a.v.) çocuklaşmasından ziyadesiyle memnundu. 9

Hz. Peygamber ne zaman çocuklarla karşılaşsa onların başlarını okşar, bazen oyunlarına
katılırdı. Seferlerden dönüşünde onları devesine bindirirdi. Bu davranışı çocukların o ka-
dar hoşuna giderdi ki onun gelişini dört gözle beklerlerdi. Onu karşılamak için adeta yarı-
şırlardı. Allah Resulü de (s.a.v.) çocukların bu ilgisini karşılıksız bırakmaz, birini devesinin
önüne diğerini arkasına bindirerek onların gönüllerini yapardı. 10

Cahiliye Çağı’nın yanlış düşüncelerinden biri olan kız çocuğunu değersiz bulma ve onu
utanç kaynağı olarak görme, Hz. Peygamber’in ortadan kaldırdığı geleneklerdir. Allah Re-
sülü (s.a.v.), kız ve erkek çocukları arasında ayrım yapılmamasını isteyerek Arap toplumu-
nun kız çocukları ile ilgili yanlış geleneklerini reddetmiştir. 11

Okuma Parçası

Hz. Ömer’in oğlu Abdullah bir yolculuk esnasında bindiği hırçın deveyi zapt edemi-
yordu. Deve birden hızlanıyor ve kafilenin önüne geçiyordu. Bu durumdan rahatsız
olan Hz. Ömer biraz da kızarak oğlunun bindiği deveyi durduruyor, Hz. Peygamber’in
önünden çekip onu arka tarafa sürüklüyordu. Tanık olduğu bu olay üzerine Peygamber
Efendimiz, Hz. Ömer’e,
– Bu hırçın deveni bana satar mısın? diye sordu.
Hz. Ömer:
– Deve senindir ey Allah’ın Resulü, dedi.
Ancak Peygamberimiz sözünü tekrarlayarak deveyi kendisine satmasını söyledi. Bu-
nun üzerine Hz. Ömer, deveyi Nebi’ye (s.a.v.) sattı.
Sevgili Peygamberimiz, Abdullah’a seslenerek:
– Ey Abdullah! Şimdi bu deve senindir. Artık onu istediğin şekilde sürebilirsin, buyurdu.

(Buhârî, Buyu’, 47.)

7 İbn Mâce, Ticaret, 67.
8 Vâkidî, Meğâzî, C 3, s. 979-980.
9 bk. Buhârî, İlim, 18.
10 bk. Buhârî, Libas, 99.
11 bk. Buhârî, Hibe, 12,13.

103