Page 43 - Tefsir Okumaları 2. Ünite
P. 43

2. ÜNİTE



                  Rahmân, Rahîm Allah’ın ismiyle…

                  1. Yemin olsun Allah yolunda nefes nefese koşanlara,

                  2. Koşarken tırnaklarıyla taşlara çakarak kıvılcımlar saçanlara,

                  3. O hızla sabah erkenden düşmana baskın yapanlara,

                  4. Derken orada tozu dumana katanlara,

                  5. Böylece düşman bir ordunun ta ortasına dalanlara.

                  Araplar  için  savaş  at-
           larının  ayrı  bir  kıymeti  vardı.

           Değerli  mallar  arasında  sayı-
           lırdı. Burada o devirlerdeki sa-
           vaşların  en  önemli  savaş  va-
           sıtası olan atlara yemin edilir.

           Yeminden  maksat,  böylesine
           faydalı ve insanların çok sev-
           diği mallardan olan atları, on-
           lara bağışlayanın Allah Teâlâ

           (c.c.)  olduğuna  işaret  etmek-
           tir.  Böylece,  yeminin  cevabı
           olarak gelen ayetlerde  görül-
           düğü  gibi,  insanın  nankörlük         Araplarda savaş atlarının ayrı bir yeri vardı ve onlara yemin edilirdi.

           hastalığına  dikkat  çekilmekte
           ve  bu  hastalığını  tedâviye  yönlendirilmektir.

                  “...Çakıp ateş çıkaranlar...”  ifadesi süngüler ve silahlar olarak da tefsir edilmiştir. Buna
                                                68
           göre, nefes nefese koşan atlar gibi harıl harıl çalışarak düşmana hücum eden motorlu akın va-

           sıtaları, tepkili uçakları, ateş saçan silahları üretmelerine de işaret edilir. Çünkü, pek çok ayette
           olduğu gibi, bu surede de kullanılan şümullu lafızlar, işaret ettikleri manalar ile alakalı geniş tevcih
           ve tevillere imkân vermektedir.  İbn Abbas’tan gelen rivayete göre bunlar, savaşan ve ihtiyaçla-
                                           69
           rını gidermek ve yemeklerini pişirmek için geceleyin ateş yakan mücahitlerdir. Buna göre ayetler

           savaşan bir mücahit topluluğundan bahsetmektedir.      70

                  6. Gerçekten insan Rabbine karşı çok nankördür.

                  7. Buna hiç şüphesiz kendisi de şâhittir.






           68   Âdiyât suresi, 2. ayet.
           69   Elmalılı, Hak Dini, C 9, s. 378.
           70   Fahruddin Râzi, Mefâtihu’l-Gayb, C 23, s. 346-347




                                                           93
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48