Page 8 - 7. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 3. Ünite

7. SINIF PEYGAMBERİMİZİN HAYATI

Hz. Peygamber, kendi çocukları gibi saha-
PEYGAMBERİMİZ BUYURUYOR Kİ:
benin çocuklarına da şefkat ve merhametle dav-
ranırdı. Bunlardan biri de Zeyd b. Harise (r.a.) ve
“Allah, rahmeti yüz parçaya ayırdı; doksan
dokuzunu kendi katında tuttu, birini dünyaya Ümmü Eymen’in (r.a.) çocuğu olan Üsame (r.a.)
indirdi. Bütün canlılar bu bir parçadan istifa- idi. Üsame (r.a.) kendisiyle ilgili olarak şöyle bir
de ederek birbirlerine şefkatle davranırlar...” olay anlatmıştır: “Hz. Peygamber bir dizine beni,
diğer dizine de torunu Hasan’ı oturtur ve ikimi-
(Buhârî, Edeb, 19.) zi birden bağrına basarak “Ey Rabb'im! Bunlara
rahmetinle muamele eyle. Çünkü ben de bunlara
karşı merhametliyim.” diyerek dua ederdi.
154
Yine bir gün Peygamber Efendimizi, torunu Hz. Hasan’ı öperken gören Akra' b. Hâbis (r.a.), bu
davranışı yadırgamış ve şöyle demişti: “... Doğrusu benim on çocuğum var. Ama hiçbirini öpmedim...”
Bunun üzerine Hz. Peygamber şu anlamlı uyarıda bulunmuştur: “Allah senin kalbinden merhameti
çekip almışsa ben senin için ne yapabilirim ki!” 155

Peygamber Efendimiz çocuklarla şakalaşmayı severdi. Eşi Uhud Savaşı'nda şehit olan Ümmü
Seleme, daha sonra Hz. Peygamberle evlendi. Ümmü Seleme, aralarında Zeyneb’in de bulunduğu
çocuklarını Allah Resulü’nün yanına aldı. Bu sebeple Zeynep, “rebîbetü Resulillah” (Resulullah’ın üvey
kızı) diye anıldı. Zeynep, Resul-i Ekrem’in yanında geçen çocukluk günleriyle ilgili şunları anlatmaktadır:
Bir gün Peygamberimiz abdest alırken yanına girdim, o da eliyle şaka olarak yüzüme su serpti. 156

7.3.5. Çocuklara şefkatle yaklaşmak gerekir.

Peygamberimiz kendi torunları dışında sahabenin çocuklarının arasına girer ve başta Enes b.
Malik olmak üzere onlarla şakalaşırdı. Rahmet Elçisi’nin çocuklara karşı şefkatini Medine’nin tüm
157
çocukları bilir, onun geçeceği yollarda beklerlerdi. Bu konuyla ilgili olarak Câbir b. Semure (r.a.) Pey-
gamberimizle yaşadığı bir hatırayı şöyle anlatmaktadır: “Resulallah ile birlikte ilk namazı (öğle na-
mazını) kıldım. Sonra o, ailesinin yanına gitmek üzere çıktı, onunla birlikte ben de çıktım. Yolda onu
çocuklar karşıladılar. Onların her birinin yanaklarını teker teker okşamaya başladı. Benim de yanağımı
okşadı. Elinde öyle bir serinlik ve hoş bir koku hissettim ki sanki elini attarın (koku satıcısı) sepetinden

154 Buhârî, Edeb, 21.
155 Buhârî, Edeb, 18; Müslim, Fedâil, 64.
156 İbnü'l-Esîr, Üsdü'l-Ğabe, C 7, s. 133.
157 Ebu Dâvûd, Edeb, 5002.
74
74