Page 7 - 7. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 3. Ünite

PEYGAMBERİMİZ VE YAKIN ÇEVRESİ 3. ÜNİTE

Peygamberimiz çocuklarının dünya ve ahirette mutluluğa ulaşmaları için onlara destek olan,
ilgili, anlayışlı ve merhametli bir baba idi. O, çocuklara şefkatli davranmayı “imanın olgunluğunun bir
göstergesi” olarak değerlendirmiştir. Peygamberimiz şefkat ve merhamette en zirve kişidir. Hz. Enes,
148
Peygamberimizin çocuklarına çok değer vermesini şöyle anlatıyor: “Peygamberimiz kadar çoluk çocu-
ğuna, aile fertlerine, eli altındakilere merhametli olan hiçbir kimse görmedim.” 149

DEĞERLENDİRELİM

“Çocuklarınıza ikram ediniz, onlara (her zaman) asil insan muamelesi yapınız, edeb ve terbiye-

lerini güzelleştiriniz.”
(İbn Mâce, Had, 3.)
Yukarıdaki hadiste verilmek istenen mesajları arkadaşlarınızla değerlendiriniz.

Hz. Peygamber, yaşadığı toplumun aksine çocukları arasında kız erkek ayrımı yapmazdı. Onun
kızlarına karşı davranışları, yaşadığı toplumda benzeri olmayan örnekler içermektedir. "Peygamberimiz,
kızı Fatıma yanına geldiğinde ayağa kalkar, onu alnından öper, kendisinin oturduğu yere onu oturturdu. Bir
yolculuğa çıkacağı zaman en son onunla vedalaşır, dönünce de ilk olarak ona uğrardı." Peygamberimiz
150
kız çocuğuna sahip olmaktan utananların aksine kız çocuklarının değeriyle ilgili şöyle buyurmuştur:
“Kimin üç tane kız çocuğu olur ve onların edebiyle, terbiyesiyle ilgilenir; onları sevgiyle büyütür ve onlara
güzel davranırsa o kişi için cennet vardır.”
151
Peygamberimiz, oğlu İbrahim’in doğumuna çok sevinmiş, yanındakilere “Bu gece bir oğlum
152
oldu, ona atam İbrahim’in ismini verdim.” buyurmuş, kendisine bu müjdeyi getiren kişiye büyük
hediyeler sunmuştur. İbrahim'i Medine’nin kenar mahallelerinden birinde oturan bir sütanneye
vermiştir. Her gün çocuğunu görmek için onun yanına giden Hz. Peygamber, çocuğunu kucaklayarak
bağrına basmış, koklamış ve öpmüştür. Doğumuna çok sevindiği İbrahim iki yaşlarında vefat edince
Peygamberimiz çok üzülmüş, gözlerinden yaşlar akmış, bu duruma şaşıran ashab: “Sen de mi ağlıyorsun
Ya Resulallah?” diye sorduklarında, Peygamber Efendimiz “Göz yaşarır, kalp hüzünlenir. Biz ancak
Rabb'imizin razı olacağı sözleri söyleriz. Ey İbrahim! Seni kaybetmekten dolayı gerçekten üzgünüz.”
153
demiştir.

BİLİYOR MUSUNUZ?

Peygamberimizin torunları Hasan ve Hüseyin namaz kılarken onun sırtına çıkarlardı. Pey-
gamberimiz onlar düşmesin diye secdesini uzatırdı. Ayağa kalkınca düşmemeleri için onla-
rı eliyle tutardı.
(İbn-i Sâd, Tabakât, C 6, s. 360-362.)

148 bk. Tirmizî, İman, 6.
149 Müslim, Fedâil, 62.
150 Ebu Dâvûd, Tereccül, 21.
151 Ahmed b. Hanbel, Müsned, C 3, s. 97.
152 Müslim, Fedâil, 62.
153 Buhârî, Cenâiz, 43.

73