Page 16 - 5. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 3. Ünite

PEYGAMBERİMİZ VE ÇOCUKLAR

Hizmetçi Kız

Bir gün Peygamberimiz (s.a.v) yanında on dirhem para ile çarşıya çıktı. Dört dirheme bir
gömlek alıp onu üzerine giydi. Evine doğru giderken karşısına yoksul bir kimse çıktı. Bu kişi,
Peygamberimize (s.a.v) yaklaşıp “Ya Resulallah! Bana bir gömlek giydir. İnşallah, Allah da sana
cennet elbisesi giydirir.” dedi. Bunun üzerine Sevgili Peygamberimiz üzerindeki gömleği çıkarıp
ona giydirdi. Yoksul adam çok sevindi.

Peygamberimiz (s.a.v) gömleği satın aldığı yere
dönerek kendisi için dört dirheme bir gömlek
daha satın alıp giydi. Geriye iki dirhemi kaldı. Evi-
ne dönerken bir kenarda ağlayan bir kız çocuğuna
rastladı. Ona neden ağladığını sordu. Çocuk şöyle
cevap verdi: “Ya Resulallah, ben bir hizmetçiyim.
Ev sahibim, elime iki dirhem verip beni alışveri-
şe göndermişti. Fakat ben parayı kaybettim.” Pek
merhametli Peygamberimiz (s.a.v) elinde kalan iki
dirhemi hemen küçük kıza verdi ama o hâlâ ağlı-
yordu. Peygamberimiz (s.a.v) bunun nedenini so-
runca kız, “Geç kaldığım için bana kızmalarından
korkuyorum.” dedi.

Resim-29: Sevgili Peygamberimiz (s.a.v), Sevgili Peygamberimiz (s.a.v), kızın elinden tu-
çocuklara karşı çok merhametliydi. tup hizmetçilik yaptığı eve kadar ona eşlik etti. Ka-
pıya gelince Efendimiz (s.a.v) “Esselamü aleyküm.”
diyerek selam verdi. Ev halkı onun sesini tanımıştı. Fakat hiçbiri selama cevap vermedi. Bunun
üzerine Peygamberimiz (s.a.v) bir kez daha selam verdi ama yine cevap alamadı. Peygambe-
rimiz (s.a.v) son kez “Esselamü aleyküm.” diyerek selam verince bu defa evde bulunan herkes
kapıya çıktı. Hep bir ağızdan “Aleyküm selam.” diyerek selama karşılık verdiler. Peygamber
Efendimiz “Verdiğim birinci ve ikinci selamları duymadınız mı?” diye sordu. Evin reisi, “Duyduk
ya Resulallah! Fakat bize verdiğiniz selamları artırmanızı ve güzel sesinizi biraz daha duymayı
istediğimiz için karşılık vermedik.” dedi. Sonra onu eve buyur edip “Ya Resulallah! Burayı ziya-
retinize ne vesile oldu?” diye sordu.

Peygamberimiz (s.a.v), küçük kızın endişesi yüzünden geldiğini söyleyince evin reisi, “Canım
yoluna feda olsun ey Allah’ın Peygamberi! Madem ki bizim bu hizmetçi kızımız sizin buralara
gelmenize vesile oldu, ben de onu serbest bırakıyorum. Artık bizim hizmetçimiz değil kızımız-
dır.” dedi.

Peygamberimiz (s.a.v) bu haberin sevinciyle evine doğru giderken şunları söylüyordu: “Al-
lah şu on dirhemi ne kadar da çok bereketlendirdi. Bana bir gömlek nasip etti. Yoksul bir kişiye
gömlek giydirdi. Bir de hizmetçi kızı özgürlüğüne kavuşturdu. Sonsuz şükürler olsun. Doğrusu
Yüce Rabb’imiz bizlere hep böyle sonsuz nimetler sunuyor.” 26

26 Taberâni, Kebir, C 12, s. 441.

68