Page 19 - Kur'an-ı Kerim 6. Sınıf 2. Bölüm

6. Sınıf

Kâbe’nin İnşaası
Aradan bir süre geçtikten sonra yine bir gün Hz. İsmail, zemzemin yakınında oturuyor, kendisi-
ne ok yapıyordu. Uzaktan İbrahim (a.s.) tebessüm ederek geliyordu. Hz. İsmail babasını görünce
ayağa kalkıp karşılamaya koştu. Baba-oğul kucaklaştılar, ayrılığın hasretini giderdiler.

Sonra Hz. İbrahim:

– İsmail! Allah bana büyük bir iş emretti.

İsmail (a.s.):

– Babacığım! Rabbin sana ne emretti ise onu yap, dedi.
İbrahim peygamber:

– Bu işte sen bana yardım edecek misin? dedi. Hz. İsmail:

– Babacığım! Ben sana yardıma her zaman hazırım, dedi.
İbrahim (a.s.) sustu, oğluna baktı. İsmail merak içerisinde idi.

İbrahim (a.s.):

– Allah, bana burada bir ev (Kâbe) yapmamı emretti, dedi.

Hemen işe koyuldular. Hz. İsmail taş getiriyor, Hz. İbrahim de duvarları örüyordu. Bina yükse-
lince, Hz. İsmail, babası için (bugün Makam-ı İbrahim olarak bilinen) taşı getirdi. Yükselip giden
duvarı örerken, Hz. İbrahim iskele olarak bu taşın üstüne çıkıyor, İsmail de ona aşağıdan taş
veriyordu. Kâbe’yi inşaa ederken onlar:

“Ey Rabbimiz! Bu hizmetimizi bizden kabul buyur. Sen gören ve bilensin.

Ey Rabbimiz! Bizi sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de sana itaat eden bir ümmet
çıkar, bize ibadetlerimizin usulünü göster, tevbemizi kabul et; çünkü tevbeleri kabul eden,
çok merhametli olan ancak sensin.

Ey Rabbimiz! Onlara, içlerinden senin ayetle-
rini okuyacak, onlara kitap ve hikmeti öğretecek,
onları temizleyecek bir peygamber gönder. Çünkü
üstün gelen, her şeyi yerli yerince yapan yalnız
sensin.” diye dua ediyorlardı.
58
Hz. İbrahim ve İsmail (a.s.) kendilerine yüklenen

bu görevi samimiyetle yerine getirmişlerdi. Bu emrin
arkasındaki sırrı ise Allah Teâlâ’nın, İbrahim’e (a.s.)
insanları Kâbe’ye hac için çağırmasını emrettiğinde
anladılar.

58 Bakara suresi, 127-129. ayetler.
34