Page 17 - Kur'an-ı Kerim 6. Sınıf 2. Bölüm
P. 17

6. Sınıf



            Hz. İbrahim bir defasında yine Mekke’ye gelmişti. İsmail yiğit bir delikanlı olmuştu. Ne kadar da
          güzel huylu idi. Hz. İbrahim ve Hacer, oğulları İsmail ile mutlu oluyor ve Allah’a kendilerine böyle
          salih bir evlat verdiği için şükrediyorlardı.

            Hz. İbrahim bir gece uykusundan telaşla uyandı, heyecanlı idi. Eşi ısrarla ne olduğunu sorduy-
          sa da cevap vermedi. Bir rüya görmüştü, endişeliydi. Ertesi gün yine aynı rüyayı gördü. Üç gün
          ardı ardına bu rüyayı görünce bunun hak bir rüya olduğunu anladı.

            Hz.  İbrahim  oğlu  İsmail’i  yanına  çağırdı,  baba-oğul  oturdular  ve  İbrahim  (a.s.)  konuşmaya
          başladı.

            – Yavrucuğum! Rüyamda seni kurban ettiğimi görüyorum. Ne düşünüyorsun? dedi.

            Hz. İbrahim oğlunun ağzından çıkacak sözleri merakla bekliyordu. Canı gibi sevdiği oğlundan
          canını vermesini istemişti. Acaba İsmail itiraz mı edecekti? Aman Allah’ım bu ne büyük imtihan
          idi? İsmail babasına:

            – Babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulursun, deyiver-
          di.
           55
            İsmail (a.s.)’ı  vazgeçirmek için fırsat kollayan şeytan bu cevap karşısında şaşırdı kaldı. Kaça-
          cak bir yer, girecek bir delik aradı, bu teslim olmuş yürekler karşısında.

            Bir süre, baba-oğul birlikte yürüdüler. İbrahim (a.s.) kararlıydı, oğlunu kurban edecekti. Çünkü
          emir böyleydi. Allah Teâlâ onu ve oğlu İsmail’in teslimiyetini, Allah’a olan bağlılıklarındaki sonsuz-
          luğu tüm insanlığa örnek göstermek istiyordu.

            Hz. İbrahim oğlu İsmail’i kurban etmeye kesin olarak karar vermişti. Kendisinden istenileni tam
          yerine getireceği sırada Allah Teâlâ melek Cebrail (a.s.) ile cennetten bir koç gönderdi ve ona
          şöyle seslendi:

            “Ey  İbrahim!  Rüyayı  gerçekleştirdin.  Biz  iyileri  böyle
          mükâfatlandırırız. Bu, gerçekten, ‘çok açık bir imtihan-
          dır’, diye seslendik. Biz, oğluna bedel olarak ona bü-
          yük bir kurban verdik. Geriden gelecekler arasında

          ona (iyi bir nam) bıraktık: İbrahim’e selam! dedik.
          Biz iyileri böyle mükâfatlandırırız. Çünkü o, bizim
          mü’min kullarımızdandır.” 56

            Hz. İsmail’in yerine gönderilen kurbanı, koçu,   Hz.
                                                       57
          İbrahim Allah adına boğazladı. Her ikisi de imtihanda
          başarılı olmuş, Allah’ın iltifatlarına mazhar olmuşlardı.

          55 Saffat suresi, 102. ayet.
          56 Saffat suresi, 104-111. ayetler.
          57 Heysemî, Mecma’, V, 22 (Taberani, Mu’cemü’l-Kebir’den).

                                                      32
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22