Page 5 - Kur'an-ı Kerim 5. Sınıf 2. Bölüm

KUR’AN-I KERİM’İ TANIYALIM

Şeytan belli bir ölçüde arzusuna kavuşmuştu. Ne yapacak, nasıl yaşayacaktı? Kendini Allah’a
(c.c.) affettirmek için elinden geleni mi yapacaktı? Yoksa Allah’ın (c.c.) rahmetinden uzaklaştı-
rılmasının sebebi olarak gördüğü Âdem’den intikam mı alacaktı? Şeytan, insanları kötülüklere
yönlendirmeyi istedi. Onlara iyilikleri kötü, kötülükleri güzel göstereceğini, insanları günahlara
düşüreceğini söyledi.15 Şeytan kendisine yoldaş arayacaktı. Kendi düştüğü uçuruma başkalarını
da düşürecekti. Ama Allah (c.c.) ona şöyle seslendi:

— “Şurası muhakkak ki, benim (ihlâslı) kullarım üzerinde senin hiçbir ağırlığın olmayacaktır.
(Onları) koruyucu olarak Rabbin yeter.” 16
İblis’in içine düştüğü bu durum onun için kötü olmuştu. Ancak daha da kötü olan, hatasından
vazgeçmemesi, isyanına devam etmesi ve insanları da Allah’a (c.c.) kul olmaktan uzaklaştırma

düşüncesi idi. Ama insan gözünü açmalı, onu iyi tanımalıydı.
Hz. Âdem yalnızdı. Allah (c.c.) onun bu yalnızlığını giderecekti. Kendisi ile huzur bulacağı eşi-

ni, yani Hz. Havva’yı yarattı. Artık evrende iki insan vardı. Allah (c.c.) onlara emrini bildirdi:
— Ey Âdem! Sen ve eşin beraberce cennette yaşayın. Orada olanlardan istediğiniz kadar bol
bol yiyin. Yalnız şu ağaca yaklaşmayın, yoksa günah işleyerek kendinize zulmetmiş olursunuz.

“Bunun üzerine: Ey Âdem! dedik, bu, hem senin için hem de eşin için büyük bir düşmandır.
Sakın sizi cennetten çıkarmasın; sonra yorulur, sıkıntı çekersin! Şimdi burada senin için ne acık-
mak vardır, ne de çıplak kalmak. Yine burada sen, susuzluk çekmeyecek, sıcaktan da bunalma-
yacaksın.” 17

Ancak şeytan, Âdem’i aldatmak için uğraşmaya devam etti. Şeytan ona sinsice fısıldayarak
şöyle dedi;

— Ey Âdem! Sana ebedilik ağacını ve yok olmayacak bir hükümranlığın yolunu göstereyim mi?

Rabbinizin sizi bu ağaçtan men etmesi; melek olmanız ya da burada temelli kalmanızı önle-
mek içindir. Doğrusu ben size öğüt veren birisiyim, diyerek yemin etti.
Şeytan böylece onları yanıltmıştı. Âdem ile Havva şeytanın kendilerine düşman olduğunu
unutmuşlardı. “Şu ağaca yaklaşmayın”, emrini dikkate almamışlardı. Yasak meyveden yemişler-

di. Şeytan onların kendi yolunu izlemelerini isterdi. Ama onlar meleklerin yolunu tercih ettiler ve
hemen hatalarını anlayıp Allah’a (c.c.) yalvardılar:
— Rabbimiz! Kendimize yazık ettik. Bizi bağışlamaz ve bize merhamet etmezsen biz her şeyini

18
kaybedenlerden olacağız.
Allah (c.c.) tövbeleri kabul eden ve esirgeyendi. Onları bağışladı. Ancak dünyada halife olması
için yaratılan insanın hayatının bu aşaması sona erdi. Hz. Âdem ile Havva cennetten çıkarılıp
dünyaya gönderildi:

15 A’râf suresi, 17. ayet.
16 İsrâ suresi, 65. ayet.
17 Tâhâ suresi, 117-119. ayetler.
16 18 A’râf suresi, 23. ayet.